เรื่องสุดแดนรัก

ตอนที่ 01 “รบั อะไรดคี รับ” เสียงหวานติดแหบนิดๆ ของชายหนุ่มเจ้าของร้านกาแฟใน หมู่บ้านปิล็อก หรือจะเรียกว่าอีต่องก็ได้ หมู่บ้านเล็กๆ ท่ีอยู่สูงกว่า ระดบั น�้ำทะเลกวา่ 1,000 เมตร ทา่ มกลางปา่ ไมท้ เ่ี ขยี วขจี การเดนิ ทาง ไปทห่ี มบู่ า้ นจะตอ้ งขบั รถผา่ นโคง้ ถงึ 399 โคง้ ขนึ้ ภเู ขาไปในทางแคบๆ หา่ งไกลจากตัวอ�ำเภอทองผาภูมปิ ระมาณเจ็ดสิบกิโลเมตร แต่ใช้เวลา เดนิ ทางร่วมสองชว่ั โมง เปน็ สถานที่ที่นกั ทอ่ งเทีย่ วมกั จะมาพักสมอง กนั เพราะเป็นสถานที่ทค่ี ่อนข้างสงบ ชายหนุ่มรา่ งสงู เพรยี ว ไว้ผมยาวประมาณกลางหลงั แต่ตอนน้ี ขมวดผมเป็นมวย ผู้ซ่ึงเป็นเจ้าของร้านกาแฟเล็กๆ ในหมู่บ้านแห่งนี้ ย้ิมทักทายใหล้ กู คา้ ทเ่ี ขา้ มาอุดหนนุ และนั่งชลิ ลก์ นิ บรรยากาศ “ขอลาเต้เย็นสองแก้วค่ะ” นักท่องเท่ียวสาวพูดขึ้น พร้อมกับ มองเจา้ ของรา้ นหนุ่มด้วยสายตาชนื่ ชม เจ้าของร้านคนนี้ช่ือว่าเฟย์ หลังเรียนจบปวส.คหกรรมที่ กรุงเทพฯ เขาก็ย้ายมาอยู่กับยายตัวเองท่ีหมู่บ้านแห่งน้ี หันหลังให้ พ่อแม่ตวั เองทไ่ี มส่ ามารถยอมรับตวั ตนของเขาทเ่ี ป็นเกย์ได้ ~ ยอนมิ ~

8 ใช่แล้ว...เจ้าของร้านกาแฟคนน้ีเป็นเกย์ เขารู้ตัวมาตั้งแต่เรียน มัธยมแล้ว พอเรียนจบเขาก็กลับมาหายาย คนที่ยอมรับตัวตนของ หลานชายสดุ ทรี่ กั ไดท้ กุ อยา่ ง เฟยล์ งทนุ ทำ� รา้ นกาแฟและเบเกอรเี่ ลก็ ๆ ในหมู่บ้านแห่งนี้ จนยายของเขาเสยี เขาก็ลงหลกั ปักฐานอยู่ท่ีนี่ไมไ่ ป ไหน โดยจ้างคนในหม่บู า้ นสองคนและนา้ ตวั เองมาชว่ ยงานในรา้ น “ทานใหอ้ รอ่ ยนะครบั ” เฟยเ์ ดนิ ออกมาเสริ ฟ์ กาแฟใหล้ กู คา้ ดว้ ย รอยยิม้ ก่อนจะเดนิ ไปเก็บแก้วท่ีโตะ๊ ด้านนอก เพราะพนักงานในร้าน ก�ำลงั ยุ่งกบั การเตรยี มเค้กอยู่ “คุณเฟย์ครับ” เสียงเรียกจากชาวบ้านคนหนึ่งที่คุ้นเคยกันดี ดังข้ึน ท�ำใหเ้ ฟยห์ นั ไปมองก่อนจะสง่ ยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างเป็นกันเอง “สวสั ดคี รบั ลงุ ชาติ บอกกคี่ รงั้ แลว้ วา่ ไมต่ อ้ งเรยี กผมวา่ คณุ เรยี ก เฟยเ์ ฉยๆ กไ็ ดค้ รับ” ชายหน่มุ บอก เพราะเคยพูดเร่ืองนีม้ าหลายครงั้ แล้ว “โธ่ ผมเรยี กแบบนมี้ าตัง้ หลายปีแล้วนะครบั มันชนิ ไปแล้ว ให้ ผมเรียกเถอะครับ” ลุงชาติตอบกลับมาอย่างสุภาพ เพราะเป็นคนที่ คนในหมู่บ้านให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่ายายของ เขาจะเสียไปแล้ว แต่ด้วยความท่ีเฟย์เองเป็นคนดีมีน�้ำใจไม่ต่างจาก ยาย เลยท�ำใหท้ ุกคนรักในตัวของชายหนมุ่ เป็นอยา่ งมาก เฟย์ยิ้มรับอย่างอ่อนใจท่ีไม่สามารถกล่อมให้ชาติเรียกชื่อของ เขาอย่างเดียวได้สักที จริงๆ ไม่ใช่แค่ชาติคนเดียว ผู้หลักผู้ใหญ่ใน หม่บู ้านหลายคนก็เรยี กเขาวา่ คณุ เฟยบ์ า้ ง หนเู ฟยบ์ า้ ง “ท�ำไมวันน้ีแวะมาร้านผมด้วยล่ะครับ ไม่ได้ท�ำงานเหรอครับ” เฟย์ถามกลับ เพราะลุงชาติเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ของอุทยานแห่งชาติ ทองผาภมู ิ “พอดีขึ้นมาดูความเรียบร้อยท่ีเนินช้างศึกครับ ก็เลยแวะเอา ปลากดคงั มาฝาก เจ้าจ้อยไปลงเบด็ ทแี่ ม่น้�ำได้มา ผมอดั ใสล่ ังโฟมมา ใหค้ รบั ” ชาตติ อบพรอ้ มกับวางลังโฟมขนาดยอ่ มลงบนโต๊ะว่างใกล้ๆ ~ สดุ แดนรกั #แดนเฟย์ ~

9 เฟย์เดินมาเปิดดูแล้วยิ้มรับ เพราะเขาชอบทานปลาแม่น�้ำ มากกวา่ ปลาเลีย้ ง แตด่ ้วยความทห่ี มู่บ้านอยู่บนเขา จงึ หาปลาแมน่ ้�ำ ทานยาก ตอ้ งลงไปซอื้ ทตี่ วั อำ� เภอขน้ึ มาทาน ถา้ เฟยไ์ มข่ บั รถลงไปเอง เขาก็จะฝากชาวบ้านท่ีเปิดร้านอาหารซื้อขึ้นมาให้ เพราะทางร้าน อาหารจะต้องลงไปซื้อของสดเป็นระยะอย่แู ลว้ “เทา่ ไหรค่ รบั ลงุ ” เฟย์ถาม ชาติโบกมอื ไปมา “ไมต่ ้องครับ ผมเอามาฝาก จอ้ ยมนั ได้มาเยอะ มนั มาแบง่ ให้ ผมก็แบ่งมาให้คณุ เฟยน์ แ่ี หละครบั ” ชาตติ อบกลบั “ไม่เอาสคิ รบั ลงุ เอามาให้ผมฟรแี บบนี้บอ่ ยๆ ผมจะกล้ารบั ได้ ยังไง ถ้าลงุ ชาติไมเ่ อา ก็ฝากไปใหจ้ อ้ ยกไ็ ดค้ รับ” เฟยพ์ ดู พร้อมกับยดั เงนิ ห้าร้อยบาทใสม่ ือชาตไิ ป “โธ่ คณุ เฟย์ ชอบท�ำใหค้ นแกเ่ สียนำ�้ ใจ” ชาติโอดครวญ “ผมยอมเปน็ คนใจรา้ ยทำ� ใหผ้ ใู้ หญเ่ สยี นำ้� ใจครบั ” เฟยต์ อบกลบั ลุงชาติกย็ ้ิมอ่อนๆ เพราะครอบครวั ของเขาเอ็นดูเฟย์กันท้ังนน้ั “ว่าแต่…เรื่องของนายอดิเรกเป็นยังไงบ้างครับ” เฟย์ถามถึง หวั หนา้ อทุ ยานฯคนเกา่ ทถ่ี กู เฟยแ์ ละชาวบา้ นเปดิ โปงการรบั เงนิ ใตโ้ ตะ๊ จากการตัดไม้เถื่อน และล่าสัตว์สงวนจนถูกจับด�ำเนินคดีไปเม่ือสอง อาทิตย์กอ่ น และเป็นขา่ วใหญโ่ ตเลยก็ว่าได้ “กอ็ ยใู่ นขนั้ ตอนพจิ ารณาคดลี ะครบั เหน็ ทางกรมฯเขาจะสง่ คน มารับหน้าท่ีแทน แต่ผมไม่แน่ใจว่ามาดูแลช่ัวคราวหรือว่ามาประจ�ำ ทนี่ เ่ี ลย” ลงุ ชาตติ อบ เพราะเขาเองกเ็ ปน็ แคเ่ จา้ หนา้ ทอ่ี ทุ ยานฯธรรมดา เทา่ น้นั “ก็ขอให้คนที่มาแทนเป็นคนดีกว่านายอดิเรกก็พอครับ” เฟย์ บอก ชาตยิ ม้ิ รบั นอ้ ยๆ เพราะเฟยถ์ อื วา่ เปน็ คนทป่ี ลกุ ระดมใหท้ กุ คน ในหมู่บ้านรกั ป่าไม้ รักพื้นที่ รกั หมูบ่ ้านของตัวเอง คอยให้คำ� ปรกึ ษา หลายๆ อย่างและมีคนท่ีพร้อมจะเป็นหูเป็นตาให้อย่างเต็มใจ ถ้า ~ ยอนมิ ~

10 เปรียบกับคนในเมืองก็จะคล้ายๆ ผู้มีอิทธิพลในหมู่บ้าน เป็นคนที่ คนในหมบู่ า้ นพร้อมจะทำ� ทกุ อยา่ งใหถ้ ้าเฟยเ์ อ่ยปากร้องขอ ความจรงิ หลายคนอยากใหเ้ ฟยเ์ ปน็ ผู้ใหญบ่ ้านด้วยซ้ำ� แตช่ าย หนมุ่ ปฏเิ สธ เพราะคดิ วา่ ตัวเองอายุยังน้อย และไม่ได้อยูท่ ่นี ีม่ าตัง้ แต่ กำ� เนดิ เขาอยากใหค้ นเกา่ แกใ่ นหมบู่ า้ นเปน็ มากกวา่ เขาขอเปน็ แคค่ น เบอื้ งหลงั ทพ่ี ร้อมจะชว่ ยทุกคนถ้ามีปญั หาเท่าน้ัน “เด๋ียวผมขอตัวก่อนนะครับ ว่าจะเข้าไปที่น�้ำตกจ๊อกกระดิ่น เห็นว่ามีนักท่องเที่ยวเข้าไปเยอะ กลัวว่าเจ้าหน้าท่ีที่นั่นจะดูแลไม่ทั่ว ถึง” ชาติบอก เฟย์ยกมือไหวช้ าติพรอ้ มกบั ขอบคณุ ที่ชาติเอาปลามาให้ กอ่ น ทชี่ าติจะออกไปจากรา้ น สว่ นเฟยก์ ย็ กลังโฟมเขา้ ไปทห่ี ลังร้าน “อะไรเหรอเฟย์” เฟื่อง น้าสาวของเฟย์ทักข้ึน เม่ือเห็นหลาน ชายยกลังโฟมเขา้ มา “ปลากดคงั ครบั ลงุ ชาตเิ อามาให้ วา่ แต…่ ทบี่ า้ นนา้ เฟอ่ื งมหี นอ่ ไม้ ดองอยู่ไหมครับ ผมว่าจะแกงส้มหน่อไม้ดองใส่ปลากดคังสักหน่อย” เฟย์พดู ถงึ เมนอู าหารท่ีอยากจะทาน “โหยยย พี่เฟย์ ไดย้ นิ แลว้ นำ�้ ลายไหล” แอ้ เด็กหนมุ่ ในหม่บู ้าน ท่ที ำ� งานอยใู่ นร้านของเฟยพ์ ดู ขน้ึ “หๆึ เดี๋ยวท�ำเสรจ็ จะตักแบ่งให้ เอาไปให้แม่กนิ ดว้ ยละ่ ” เฟย์ ตอบกลับ ทำ� ให้แอ้ยิ้มกว้างทนั ที “ครบั แมต่ อ้ งดใี จแนๆ่ แมช่ อบกนิ แกงสม้ หนอ่ ไมด้ อง” แอต้ อบ ย้ิมๆ “ว่าแต่…เจ้าอ่อนได้กลับมานอนบ้านบ้างม้ัย หรือว่านอนค้าง ทอ่ี ทุ ยานฯ” เฟยถ์ ามถงึ พช่ี ายของแอท้ เี่ พง่ิ เขา้ ไปทำ� งานเปน็ เจา้ หนา้ ท่ี ปา่ ไมไ้ ดห้ นง่ึ อาทติ ย์ เนอ่ื งจากเจา้ หนา้ ทท่ี ม่ี เี อย่ี วในการท�ำผดิ กฎหมาย ถูกไลอ่ อกและด�ำเนนิ คดอี ยเู่ ช่นกัน “ก็ไปๆ มาๆ ละครบั ” แอต้ อบกลับ เฟยก์ พ็ ยักหนา้ รับ ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

11 “เดย๋ี วนา้ เอาปลาไปทำ� ใหด้ ีกว่า เฟย์ไปดหู นา้ ร้านเถอะ” เฟ่ือง พูดข้ึน นา้ สาวของเฟยอ์ ยทู่ หี่ มบู่ า้ นแหง่ นเี้ พอ่ื ดแู ลยายของเฟย์ ในขณะ ทแ่ี มข่ องเฟย์น้นั ไปอยกู่ รงุ เทพฯหลังจากแตง่ งานไปแล้ว เฟอื่ งรักและ สงสารหลานชายตัวเองเป็นอย่างมาก เมื่อรู้ว่าพี่สาวและพี่เขยของ ตนเองยอมรบั เรอื่ งทเ่ี ฟยเ์ ปน็ เกยไ์ มไ่ ด้ ทงั้ ๆ ทอี่ ยใู่ นเมอื งกรงุ นา่ จะชนิ และเขา้ ใจรสนยิ มของคนสมยั ใหมไ่ ดม้ ากกวา่ คนทอี่ ยกู่ ลางปา่ กลางดง อยา่ งเธอและอกี หลายๆ คนในหมบู่ า้ น เมื่อน้าสาวอาสารับท�ำปลาให้ เฟย์ก็เดินออกไปดูแลลูกค้าต่อ ทันที ... .. . “กลบั บา้ นดีๆ นะแอ้ มาลยั ” เฟยพ์ ดู กับเด็กหนุ่มสาวสองคนท่ี ทำ� งานในร้านของเขาในช่วงหัวคำ�่ หลังจากปดิ ร้าน “พเี่ ฟยพ์ ดู เหมอื นผมกบั มาลยั บา้ นอยทู่ ตี่ วั อำ� เภอ” แอบ้ อกขำ� ๆ เพราะบา้ นของเขากบั มาลยั ขม่ี อเตอรไ์ ซคล์ งไปจากใจกลางหมบู่ า้ นแค่ สองกิโลฯเทา่ นน้ั เอง เฟยเ์ ขกมะเหงกใส่หวั ของแออ้ ย่างหมนั่ ไส้ “ยอกย้อนจริง เดี๋ยวก็ยึดแกงส้มคืนซะหรอก” เฟย์แกล้งว่า ทำ� ใหแ้ อ้รบี เอาถุงแกงส้มหลบทันที เฟยห์ วั เราะออกมาเบาๆ “ไปๆ กลบั ไดแ้ ลว้ เจอกันพรุง่ นี้” เฟยบ์ อกอีกครง้ั เด็กหนุ่มสาวท้ังสองยกมือไหว้เฟย์ก่อนจะเดินออกไปจากร้าน สว่ นเฟยก์ เ็ ดนิ ดคู วามเรยี บรอ้ ยอกี ครงั้ แลว้ ถงึ จะเดนิ กลบั ไปทบ่ี า้ นของ ตัวเองท่ีอยู่ทางด้านหลังของร้าน ซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้น ก่อนหน้านี้ เฟยอ์ ยกู่ บั ยายสองคน สว่ นนา้ สาวจะอยบู่ า้ นอกี หลงั ไมไ่ กลกนั นกั แต่ หลังจากยายเสยี เฟย์ก็อยู่คนเดยี วมาตลอด ~ ยอนมิ ~

12 “ใกลถ้ งึ แลว้ ครบั ไวผ้ มจะโทร.หาบอ่ ยๆ นะครบั แม.่ ..ครบั ... สวัสดคี รับ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มในชุดล�ำลองพูดคุยมือถือกับแม่ตนเอง ก่อนจะวางสายไป ในช่วงบา่ ยของวนั ตอนน้ีเขานงั่ อยู่ในรถยนตโ์ ฟร-์ วลี สปี่ ระตโู ดยมคี นขบั รถขบั พาเขาไปยงั จดุ หมายปลายทางคอื อทุ ยาน แหง่ ชาตทิ องผาภูมิ ชายหนุ่มใบหน้าหล่อคม ผิวสองสีน่ังมองออกไปนอกรถด้วย รอยยิ้มอ่อนๆ เมื่อเห็นต้นไม้เขียวขจีอยู่สองข้างทาง เขาดีใจท่ีทาง ผู้ใหญ่ในกรมฯส่งเขามาดูแลอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิจังหวัด กาญจนบุรีแทนหัวหน้าอุทยานฯคนเก่าที่ถูกด�ำเนินคดีเร่ืองส่วยไม้ เถอ่ื นและสตั วป์ า่ ถงึ แม้ว่าเขาจะถูกส่งมาเพยี งชั่วคราวไมก่ ีเ่ ดอื น แต่ เขาก็พอใจไม่นอ้ ย เพราะเขาเบ่อื งานน่งั โต๊ะภายในกรมฯเตม็ ที เขาชอบป่าไม้ จึงได้เลือกมาท�ำงานด้านน้ี จนได้เลื่อนขั้นเป็น ผอู้ ำ� นวยการพนื้ ทอี่ นรุ กั ษท์ อ่ี ายนุ อ้ ยทส่ี ดุ เพราะผลงานและความตง้ั ใจ ของเขาล้วนๆ แตถ่ ้าเลือกไดเ้ ขาก็อยากมาอยู่ในป่าแบบน้มี ากกว่าใน กรงุ เทพฯหรอื ใจกลางเมอื ง “คณุ แดนจะแวะเขา้ อำ� เภอกอ่ นหรอื วา่ จะเขา้ ไปทอ่ี ทุ ยานฯกอ่ น ดีครบั ” คนขบั รถถามขึน้ ชื่อของชายหนมุ่ ที่ถกู ถามก็คอื สดุ แดน “ไปอุทยานฯก่อนดีกว่าครับ พรุ่งนี้ผมค่อยลงมาท่ีอ�ำเภอเพ่ือ รายงานตวั อกี ที ถา้ แวะกอ่ น เกรงว่าจะขึ้นไปทอี่ ทุ ยานฯมดื เสยี ก่อน” สดุ แดนตอบกลบั เพราะเขารวู้ า่ เสน้ ทางทจ่ี ะไปยงั อทุ ยานฯนน้ั มนั ตอ้ ง ใชเ้ วลาเพราะมันจะเลาะเลยี บไปตามไหล่เขา และมีถึง 399 โค้ง ไม่ สามารถขบั เร็วได้ เพราะถนนบางช่วงก็ปรับปรงุ “ได้ครบั ” คนขับรถตอบรบั กลบั มา “คณุ แดนอยากมาท่นี ี่เองหรือวา่ ถกู ส่ังใหม้ าเหรอครับ เอ่อ ผม ถามไดร้ เึ ปลา่ ครับเนย่ี ” คนขับรถถามดว้ ยความอยากรู้ ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

13 “ถามไดค้ รบั ผมอยากมาเองครบั ก็เลยเสนอตัวกับทางผู้ใหญ่ ทา่ นก็เลยอนญุ าต” สุดแดนตอบ คนขับรถมองสุดแดนอย่างแปลกใจ เขาเป็นเจ้าหน้าท่ีป่าไม้ท่ี ถกู สง่ ใหไ้ ปขบั รถพาสดุ แดนมาทอี่ ทุ ยานฯ พอเหน็ สดุ แดนเขากแ็ ปลกใจ อยเู่ หมอื นกนั เพราะคดิ วา่ คนทจี่ ะมารกั ษาการแทนจะอายมุ ากกวา่ นี้ เสยี อีก “จรงิ ๆ ผมอยากขบั รถมาเองนะครบั ไมอ่ ยากรบกวนคณุ อำ� นาจ แต่ทางผใู้ หญก่ ลวั ว่าผมจะไมช่ ินเสน้ ทาง” สดุ แดนพดู อยา่ งอ่อนใจ “ครับ ถ้าคุณแดนอยากให้ผมขับรถพาไปไหนบอกได้เลยนะ ครบั ” อำ� นาจบอก สุดแดนกย็ มิ้ รบั “เห็นว่ามีชาวบ้านช่วยเปิดโปงหัวหน้าอุทยานฯคนเก่าใช่ม้ัย ครับ” สุดแดนชวนคุยเพ่ือเป็นข้อมูล เน่ืองจากเขาเองก็มีส่วนช่วย ประสานงานเร่ืองน้ีเหมือนกัน เพียงแต่ว่ายังไม่เคยได้คุยกับคนที่ รวบรวมขอ้ มลู ตรงๆ เลยสักคร้งั “ครบั มชี าวบา้ นชว่ ยวางแผนกนั หลายคน แตห่ วั เรอื ใหญค่ อื คณุ เฟย์ครับ” อ�ำนาจพูดยมิ้ ๆ สดุ แดนเลกิ คิว้ เล็กน้อย “เขาเปน็ ใครเหรอครับ” สุดแดนถามข้นึ “เป็นเจ้าของร้านกาแฟในหมู่บ้านอีต่องน่ะครับ” อ�ำนาจตอบ กลบั “เจา้ ของรา้ นกาแฟ?” สดุ แดนทวนคำ� พดู ของอำ� นาจอยา่ งแปลก ใจ “ครับ คุณเฟย์เขาเป็นที่รักและเป็นที่ไว้ใจของทุกๆ คน ใน หมู่บา้ นน่ะครับ แลว้ เขากช็ ว่ ยหลายๆ อยา่ งในหมบู่ า้ นมากมายเลย” อ�ำนาจเลา่ ตอ่ สดุ แดนพยกั หน้ารบั “ดีนะครับ ที่มีคนแบบน้ีอยู่ในชุมชนด้วย” สุดแดนชมออกมา จากใจจริง ~ ยอนิม ~

14 ภาพในหัวของสุดแดน คุณเฟย์ที่อ�ำนาจพูดถึงคงเป็นชายวัย กลางคนท่ที า่ ทางนา่ เกรงขามคนหน่ึง “ไว้เดี๋ยวถ้าคุณแดนรายงานตัวเสร็จ ผมจะให้ลุงชาติพาไปพบ นะครบั ลงุ ชาตเิ ปน็ เจา้ หนา้ ทปี่ า่ ไมอ้ าวโุ สทอี่ ทุ ยานฯครบั ” อำ� นาจบอก อกี สดุ แดนพยกั หนา้ รบั แลว้ ชวนคยุ เรอื่ งงานในอทุ ยานฯและเรอ่ื ง อนื่ ๆ ไปเรอ่ื ยๆ จนในทสี่ ุด อ�ำนาจกพ็ าสดุ แดนมาถึงอทุ ยานแห่งชาติ ทองผาภูมิเสยี ที ทนั ทที ร่ี ถจอด กม็ เี จา้ หนา้ ทป่ี า่ ไมบ้ างสว่ นเดนิ ออกมาจากดา้ น ในเพอื่ มารอรบั สดุ แดน เพราะทกุ คนรวู้ า่ จะมผี อู้ ำ� นวยการพนื้ ทอ่ี นรุ กั ษ์ มารักษาการแทนหวั หนา้ คนเก่า สุดแดนลงจากรถได้ก็บิดตัวไปมาไล่ความเม่ือยขบเล็กน้อย เจา้ หนา้ ทปี่ า่ ไมย้ นื เรยี งหนา้ กระดานเพอ่ื ทำ� ความเคารพสดุ แดน หลาย คนแปลกใจทีเ่ ห็นคนหนมุ่ อยา่ งสุดแดนที่นี่ “ตามสบายดกี ว่าครับ อยา่ เป็นทางการนักเลย” สดุ แดนพูดขึ้น ด้วยนำ้� เสียงปกติ “ผมชอ่ื สดุ แดน ทักษิณารมย์ ผมจะมารักษาการแทนหวั หน้า อทุ ยานฯคนเกา่ จนกว่าทางกรมฯจะเลอื กคนใหม่มาแทนท่ีครับ ยังไง ผมขอฝากตวั ด้วย” สดุ แดนพดู อย่างนอบนอ้ ม ถงึ แมว้ า่ ตำ� แหนง่ ของเขาจะสงู กวา่ ทกุ คนกต็ าม เพราะสว่ นใหญ่ เจา้ หนา้ ทปี่ า่ ไมท้ เ่ี ขาเหน็ ตอนนอ้ี ายมุ ากกวา่ เขาทงั้ นน้ั และเมอื่ สดุ แดน แนะนำ� ตัวแลว้ ทุกคนทีอ่ ยู่ตรงนีก้ ็แนะน�ำตวั เองเช่นเดยี วกนั “นี่ลุงชาติครับคุณแดน ถ้าอยากรู้เรื่องอะไรถามลุงชาติได้เลย แกรทู้ ุกเรือ่ ง” อ�ำนาจพดู ขำ� ๆ “เป็นค�ำชมใช่ม้ัยเจ้าอ�ำนาจ” ชาติถามข้ึนอย่างข�ำๆ ท�ำให้ สดุ แดนยม้ิ รบั พลางคดิ วา่ เจา้ หนา้ ทท่ี น่ี ดี่ เู ปน็ กนั เองดี เพราะสว่ นใหญ่ ก็เปน็ คนในพนื้ ทท่ี ัง้ นั้น ~ สดุ แดนรกั #แดนเฟย์ ~

15 “ผมให้คนไปท�ำความสะอาดบ้านพักให้คุณสุดแดนเรียบร้อย แล้วนะครับ คุณสุดแดนจะไปท่ีบ้านพักก่อนเลยมั้ยครับ” ชาติหันมา บอกกบั สุดแดน “เดยี๋ วกอ่ นดกี วา่ ครบั ผมขอเขา้ ไปดทู ท่ี ำ� งานสกั หนอ่ ย” สดุ แดน ตอบ ก่อนท่ีเจ้าหน้าที่ท่ีอยู่ตรงนี้จะพาสุดแดนเดินเข้าไปด้านใน สุดแดนเดินเข้าไปในห้องท�ำงานส่วนตัวของหัวหน้าอุทยานฯ พร้อม กบั สำ� รวจครา่ วๆ “พรุ่งน้ีเช้า ผมจะลงไปรายงานตัวกับทางอ�ำเภอก่อน กลับมา ผมจะขอเรยี กเจา้ หนา้ ทภ่ี ายในมาประชมุ กนั สกั หนอ่ ยนะครบั ผมอยาก รู้ว่าโครงการท่ยี งั คา้ งอยู่มีอะไรบ้าง แล้วคนเก่าเขาท�ำอะไรไว้บ้าง ผม จะได้สานต่อได้ถูก” สุดแดนพูดด้วยน�้ำเสียงจริงจัง ทุกคนก็ตอบรับ อย่างแขง็ ขนั “งั้นตอนนี้ผมขอเอาของไปลงบ้านพักก่อนนะครับ” สุดแดน บอกทกุ คน กอ่ นจะเดนิ ออกมาทีร่ ถพร้อมกับชาตแิ ละอำ� นาจ ทง้ั สามคนขนึ้ รถแลว้ ขบั ไปยงั บา้ นพกั ทอ่ี ยทู่ า่ มกลางตน้ ไมห้ ลาก หลายพันธุ์ “เดิมทีบ้านนี้หัวหน้าคนเก่าเขาเอาไว้นอนพักชั่วคราวน่ะครับ สว่ นใหญจ่ ะขบั กลบั ไปนอนทอ่ี ำ� เภอ แตไ่ มต่ อ้ งหว่ งนะครบั มสี ง่ิ อำ� นวย ความสะดวกพรอ้ มครับ” ชาตบิ อก “ผมอยู่ง่ายครับ สมัยเรียนก็เข้าป่าขึ้นดอย นอนกลางดินกิน กลางทรายอยู่บอ่ ยๆ” สุดแดนพดู ข้ึน ชาตกิ บั อำ� นาจมองหนา้ กนั ยม้ิ ๆ พลางดใี จทไี่ ดค้ นแบบสดุ แดน มารักษาการแทน “ท่ีนี่ไม่มีแอร์นะครับ มีแค่พัดลม เพราะอากาศเย็นอยู่แล้ว” อ�ำนาจบอกออกมาบ้าง ขณะช่วยสุดแดนขนของลงจากรถ ซ่ึงจริงๆ แลว้ ไม่มอี ะไรมากมายเท่าไรนัก สุดแดนเดินถือกระเป๋าเส้ือผ้าขึ้นไปบนบ้านพัก ซึ่งชาติมาไข ~ ยอนมิ ~

16 ประตรู อแลว้ บา้ นพกั เปน็ บา้ นไมย้ กขนึ้ จากพน้ื ดนิ ประมาณเกอื บสอง เมตร ต้ังอยู่บนเนนิ ไมส่ ูงมากนกั ชาติเดินเปิดหน้าต่างเพ่ือระบายอากาศ ท�ำให้อากาศเย็นๆ ผ่านเขา้ มา สดุ แดนยกยิม้ อยา่ งพอใจ ภายในบา้ นพกั ไมไ่ ดม้ เี ฟอรน์ เิ จอรห์ รหู รา มเี กา้ อร้ี บั แขกเปน็ ไม้ ไม่มีโทรทัศน์ มีโต๊ะท�ำงานต้ังอยู่มุมหนึ่งของห้องรับแขก มีห้องนอน หนึ่งห้อง ห้องน้�ำหนึ่งห้อง และมีห้องครัวแยกต่างหาก ภายในห้อง นอนมีเตียงไม้ขนาดหกฟุตตั้งอยู่พร้อมกับฟูกนอนที่ปูผ้าปูที่นอน พรอ้ มสรรพ มตี เู้ สอ้ื ผา้ ขนาดยอ่ ม โตะ๊ เลก็ ๆ อกี ตวั ในหอ้ งนอน พดั ลม ก็เป็นพดั ลมเพดาน “ผมใหเ้ มยี ซกั ผา้ หม่ ผา้ ปทู นี่ อนใหเ้ รยี บรอ้ ยแลว้ ครบั รบั รองได้ ว่าสะอาดไม่มกี ลิ่นอับ” ชาตพิ ูดขนึ้ มา “ขอบคุณนะครับ แล้วเรื่องอาหารการกินของที่น่ี ผมสามารถ ฝากท้องท่ีใครไดบ้ า้ ง” สดุ แดนถาม “ที่อุทยานฯของเรามีแม่ครัวท่ีมาขายอาหารให้นักท่องเท่ียว ดว้ ยครบั คณุ สดุ แดนจะผกู ปน่ิ โตกบั แมค่ รวั กไ็ ด้ หรอื วา่ จะไปผกู กบั ทาง รา้ นอาหารบนหมู่บา้ นอีตอ่ งกไ็ ด้ครับ เพราะเขาจะเอามาสง่ ให้ท่บี ้าน พกั ” ชาติตอบกลับ “งน้ั ผมขอผกู ปน่ิ โตกบั ทางแมค่ รวั ของอทุ ยานฯกไ็ ดค้ รบั สะดวก ดี” สุดแดนพูดย้มิ ๆ “ท้ังสองคนไปท�ำงานก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจัดทุกอย่างเอง” สดุ แดนบอก เพราะไมอ่ ยากรบกวนเวลาท�ำงานของทงั้ สองคน “สกั หา้ โมงเยน็ ผมจะใหค้ นเอาอาหารมาใหน้ ะครบั คณุ สดุ แดน มีแพอ้ ะไรบ้างรเึ ปลา่ ” อำ� นาจถามขึน้ “ผมชนะทกุ อย่างครบั ” สุดแดนตอบยมิ้ ๆ ชาติและอ�ำนาจหัวเราะข�ำออกมาเบาๆ ก่อนจะขอตัวแยกไป ส่วนสุดแดนกท็ ยอยเอาของท่ขี นมา มาจัดเรียงให้เขา้ ทีเ่ ขา้ ทาง ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

17 ... .. . “โอ๊ย ไอ้พโ่ี ง”่ เสยี งบน่ ของแอด้ ังขึ้น ทำ� ใหเ้ ฟย์ที่เดินเข้ามาใน ส่วนของครัวหยุดมอง พร้อมกับเลิกค้ิวเล็กน้อยเมื่อเห็นแอ้ยืนคุย มือถอื ดว้ ยทา่ ทีหงดุ หงิด “ถ้าดบั ไม่ทนั จะเป็นยงั ไง ท�ำอะไรไมค่ ดิ เลย ทำ� งานป่าไม้ไดไ้ ง วะพ่ีออ่ น” แอบ้ ่นอีกโดยไมร่ วู้ า่ เฟยย์ นื อยดู่ ้านหลัง “นี่ถ้าพี่เฟยร์ ูน้ ะ พ่เี ตรียมตวั โดนสวดไดเ้ ลย ผมไมช่ ว่ ยพด่ี ้วย... แค่นี้แหละ ผมจะท�ำงานต่อละ” แอ้บอกออกมาอีก ท�ำให้เฟย์ยืน กอดอกมองเด็กหนมุ่ ทันที และเมอื่ แอว้ างสายแล้วหันมา กต็ ้องสะด้งุ เฮือกเมือ่ เหน็ เฟย์ยนื อยู่ “พะ...พเ่ี ฟย์ มาต้งั แตต่ อนไหนอะ” แอถ้ ามเสยี งอึกอกั “กม็ าทนั ไดย้ นิ เราดา่ เจา้ ออ่ นวา่ โงน่ น่ั แหละ มอี ะไรกนั ” เฟยถ์ าม ดว้ ยนำ้� เสยี งปกติ แตก่ ท็ ำ� ใหแ้ อเ้ สยี วสนั หลงั ไดจ้ ากดวงตาทคี่ าดคน้ั นน้ั “เออ่ ...ไม่มอี ะไรครับ แค่เถียงกันนดิ หน่อย” แอพ้ ดู เสยี งอ้อม- แอ้ม “หดั เป็นเด็กขี้โกหกต้ังแต่เม่อื ไร หืม?” เฟยถ์ ามต่อ แอ้ท�ำหนา้ หงอยทนั ที “พี่เฟย์อะ ผมไม่ได้อยากจะโกหกพ่ีสักหน่อยคือว่า...เฮ้อ ก็พ่ี อ่อนนะ่ สิครับ ดนั ไปเผาขยะตรงเชงิ เขา แลว้ ไฟดันไปลกุ ติดใบไมแ้ หง้ ไฟมันเลยลามขึ้นไปบนเขานิดหน่อย แต่ดับได้แล้วนะครับ” แอ้ยอม เลา่ ตรงๆ เพราะไม่อยากปิดบงั เฟย์ เฟยข์ มวดค้ิวเลก็ นอ้ ย แลว้ ถอนหายใจออกมาเฮอื กใหญ่ “เฮอ้ ออ เจา้ ออ่ นนะเจา้ ออ่ น หาเรอ่ื งมยั้ ละ่ น่ี ถา้ เจอพเ่ี รา บอก ให้เขา้ มาหาพีห่ นอ่ ยนะ” เฟย์บอก เขาไมไ่ ด้เปน็ คนประเภทขโ้ี วยวาย เขาชอบสอนชอบเตือนมากกว่าด่า ~ ยอนิม ~

18 “ครับ” แอ้ตอบรับพลางนึกขอโทษพีช่ ายตวั เองในใจ “ไปท�ำงานเถอะ” เฟย์บอก ก่อนท่ีแอ้จะรีบออกไปหน้าร้าน อย่างรวดเรว็ เช้าวนั ใหม่ วันนี้สุดแดนจะต้องเข้าไปรายงานตัวกับทางอ�ำเภอ ชาติกับ อ่อนจึงอาสาจะขับรถไปให้ สุดแดนต้องการหาซ้ือของใช้เพ่ิมเติมอีก นดิ ชาตเิ ลยชวนใหอ้ อ่ นไปด้วยกนั “หลับสบายม้ัยครับคุณสดุ แดน” ชาตถิ ามข้นึ เม่ือเหน็ สดุ แดน เดินออกมาจากบ้านพักในชุดข้าราชการ ด้วยความที่รูปร่างสูงใหญ่ ทำ� ใหส้ ดุ แดนดดู ีมาก “หลับสบายดีครับ อากาศดีมาก” สุดแดนบอก “คุณสดุ แดนเท่สุดๆ เลยครับ” อ่อนพดู ชมตามประสาซอ่ื “พดู จากบั คณุ เขาดๆี หนอ่ ยเจา้ ออ่ น” ชาตเิ ตอื น เพราะเกรงวา่ สดุ แดนจะหาวา่ อ่อนตีสนิทมากเกนิ ไป “ผมชมคณุ สุดแดนมนั ไมด่ ตี รงไหนอะลงุ ” ออ่ นถามกลบั สุดแดนยมิ้ ขำ� เล็กนอ้ ย “ไมเ่ ปน็ ไรหรอกครบั ลงุ ชาติ ผมขอเรยี กวา่ ลงุ เหมอื นคนอน่ื ๆ ก็ แลว้ กนั นะครับ สว่ นทางลุงจะเรียกผมวา่ หวั หนา้ หรอื คณุ แดน ก็ตาม สบายเลยครับ” สุดแดนพูดข้ึน ท�ำให้ลุงชาติรู้สึกชอบนิสัยใจคอของ สดุ แดนเปน็ อยา่ งมาก พลางนกึ ไปถงึ เฟยท์ น่ี สิ ยั ใจคอนา่ จะไมต่ า่ งจาก สุดแดนสักเทา่ ไร ชาตอิ ยากใหท้ งั้ สองไดเ้ จอกันเรว็ ๆ “งั้นผมว่าเราเดินทางกันเลยดีกว่าครับ น่าจะถึงตัวอ�ำเภอ ประมาณเก้าโมง” ชาติพดู ขึน้ กอ่ นจะพากันขึ้นรถส่ปี ระตูทที่ างกรมฯ สง่ มาใหส้ ุดแดนใช้ระหวา่ งอยทู่ ่ีนี่ อนั ทจ่ี รงิ สุดแดนก็มีรถ แต่เขาท้งิ ไวท้ บี่ ้านในกรงุ เทพฯ ท้งั สามคนข้นึ รถแล้วขับตรงไปยังตวั อ�ำเภอทองผาภมู ทิ นั ที ~ สุดแดนรกั #แดนเฟย์ ~

19 “ผมว่าจะหาซื้อกาน้�ำร้อน กับของกินของใช้อีกนิดหน่อยไปไว้ ทบ่ี า้ นพกั ถา้ รายงานตวั เสรจ็ แลว้ รบกวนลงุ ชาตพิ าผมไปซอื้ ของหนอ่ ย นะครบั ” สดุ แดนบอก “ได้เลยครบั ” ชาตติ อบยิม้ ๆ สดุ แดนนงั่ คยุ เรอ่ื งงานไปเรอื่ ยๆ ทำ� ใหล้ งุ ชาตริ วู้ า่ เวลาทอ่ี ยใู่ น เรอื่ งงาน สดุ แดนก็เป็นคนจริงจังมากคนหนง่ึ ใชเ้ วลาช่ัวโมงกวา่ ๆ กม็ าถงึ ตวั อำ� เภอ ทางสดุ แดนไดแ้ จ้งนาย อ�ำเภอแลว้ ว่าจะเขา้ มาในวันน้ี “สวสั ดคี รบั คณุ สดุ แดน เชญิ นง่ั ครบั ไมค่ ดิ วา่ จะเปน็ คนหนมุ่ นะ ครับเนี่ย” เสียงของนายอ�ำเภอดังขึ้น เมื่อสุดแดนเดินเข้ามาในห้อง ท�ำงาน สดุ แดนยกมอื ไหวอ้ ีกฝ่ายอย่างนอบนอ้ ม “สวสั ดคี รบั นายอำ� เภอ ขอโทษทนี ะครบั ทเี่ มอ่ื วานไมไ่ ดเ้ ขา้ มา” สุดแดนพดู ขึ้น “ไม่เปน็ ไรครับ ผมเขา้ ใจ เส้นทางไปอทุ ยานฯมนั ค่อนขา้ งตอ้ ง ใชเ้ วลาสกั หนอ่ ย” นายอำ� เภอบอก กอ่ นจะพดู คยุ กนั ถงึ เรอ่ื งการท�ำงาน เอกสาร และการประสานงานตา่ งๆ จนเวลาผ่านไปร่วมสองชัว่ โมง “จรงิ ๆ วนั นผ้ี มอยากจะชวนทานอาหารกลางวนั ดว้ ยกนั นะ แต่ ตดิ ทผ่ี มตอ้ งเขา้ จงั หวดั เอาไวโ้ อกาสหนา้ นะคณุ แดน” นายอำ� เภอบอก หลังจากคยุ เรือ่ งงานเสร็จสนิ้ “ได้ครับ ผมเองก็กะจะไปซ้ือของใช้อีกหน่อยเหมือนกัน” สุดแดนตอบ ก่อนจะลานายอ�ำเภอออกมาหาชาติและอ่อนที่รออยู่ ด้านนอก เพื่อไปหาขา้ วกลางวันทานและซ้อื ของ “อมื เดย๋ี วคณุ แดนไปเจอคณุ เฟยท์ ห่ี มบู่ า้ นอตี อ่ งกอ่ นดมี ยั้ ครบั แลว้ ค่อยกลบั ลงมาพดู คุยเรอ่ื งงานทีเดยี วเลย” ชาตเิ สนอขน้ึ ขณะนง่ั ทานขา้ วราดแกงใกลๆ้ อำ� เภอ “ได้ครับ ผมอยากเจอเขาเหมือนกัน” สุดแดนตอบกลับ อีก ~ ยอนมิ ~

20 อยา่ ง...เขาอยากขน้ึ ไปทหี่ มบู่ า้ นอตี อ่ งดว้ ย เขาไมเ่ คยมาทนี่ เี่ ลยสกั ครง้ั เคยเห็นจากภาพถา่ ยที่คนร้จู ักในโซเชียลลงไว้ “เดี๋ยวไปหาพเ่ี ฟย์ดว้ ยเหรอลุง” อ่อนถามขึน้ มาทันทีเมอื่ ไดย้ นิ “เออน่ะสิ มีอะไร” ชาติถามกลบั ออ่ นยิม้ แหย แตไ่ มไ่ ด้ตอบออกมา “ไปกอ่ เรอ่ื งอะไรไวล้ ะสเิ อง็ นะ่ ” ลงุ ชาตพิ ดู อยา่ งไมใ่ สใ่ จนกั กอ่ น จะน่ังทานอาหารกันต่อ แล้วพาสุดแดนไปซ้ือของ ยังดีท่ีบ้านพักมี ตเู้ ยน็ หลงั เลก็ ๆ ไวเ้ กบ็ ของสด สดุ แดนเลยซอื้ ของกนิ เลก็ ๆ นอ้ ยๆ ตดิ ไปด้วย เมอื่ ไดท้ กุ อยา่ งครบแลว้ กพ็ ากนั เดนิ ทางขนึ้ ไปบนหมบู่ า้ นอตี อ่ ง อีกครั้ง ระหว่างทางที่ข้ึนก็เจอรถนักท่องเท่ียวบ้างเป็นระยะ ไปทาง เดยี วกันบา้ ง สวนทางกนั บา้ ง “นักทอ่ งเท่ยี วเยอะมย้ั ครบั ” สุดแดนถามข้นึ “ถา้ เปน็ ชว่ งวนั หยดุ ยาวจะเยอะครบั เมอ่ื กอ่ นกไ็ มไ่ ดเ้ ยอะแบบ น้ีหรอกครับ พี่เฟย์บอกว่าเพราะสมัยนี้มีโซเชียล คนก็แชร์เรื่องราว สถานทไี่ ปให้คนอน่ื ๆ ได้เห็น และพากนั อยากจะมาบา้ ง” อ่อนพูด “บางทีนักท่องเท่ียวก็ล้นเกินพอดีเหมือนกันครับ พวกเรา ท�ำงานกันหนกั น่าดู เพราะใช่ว่าทกุ คนจะนิสัยดี” ชาติพดู ข้ึนมาบ้าง “อืม ผมเข้าใจนะ สถานที่เที่ยวท่ีเป็นธรรมชาติ ถ้าเปิดรับให้ คนเขา้ มากต็ อ้ งพรอ้ มทจ่ี ะตงั้ รบั และดแู ลรกั ษาไมใ่ หเ้ ปลยี่ นแปลงหรอื เสยี หายมากจนเกนิ ไป” สดุ แดนพดู ในสง่ิ ทต่ี นเองคดิ เพราะเขาเหน็ มา หลายที่แลว้ สถานทที่ ่องเที่ยวบางพืน้ ที่ต้องสูญเสยี วัฒนธรรมอนั เกา่ แก่ ตอ้ งถกู นกั ทอ่ งเทย่ี วทไ่ี มม่ หี วั คดิ ทำ� ลายธรรมชาตเิ พยี งแคอ่ ยากมา เท่ียวเพื่อเช็กอินและถ่ายรูปสวยๆ เท่าน้ัน โดยลืมท่ีจะค�ำนึงถึงการ อนุรักษ์ของเดิมๆ ในสถานที่นั้นๆ แต่ส่วนหนึ่งมันก็ข้ึนอยู่กับคนใน ชุมชนน้นั ด้วย “แตท่ ี่น่ีไม่ตอ้ งห่วงหรอกครบั มีพเ่ี ฟยอ์ ยู่ทง้ั คน” ออ่ นพูดขำ� ๆ ~ สุดแดนรกั #แดนเฟย์ ~

21 “จากท่ีฟังคร่าวๆ มานี่ ทุกคนดูจะรักเขามากเลยนะครับ” สุดแดนพูดขึ้น เพราะเขายังไม่ได้ยินใครพูดว่าร้ายคนท่ีชื่อเฟย์เลย สักคน สว่ นใหญม่ แี ต่ชน่ื ชมทั้งนน้ั “ทง้ั รกั และเคารพละครับ เขาคอยให้ความรู้ คอยให้ค�ำปรกึ ษา กับชาวบ้านในเร่ืองต่างๆ ได้เป็นอย่างดี แถมยังยินดีช่วยเหลือ ชาวบ้านในทกุ ๆ เรอื่ งดว้ ยครับ” ชาตพิ ดู ขึน้ มาบ้าง ทำ� ให้สุดแดนยิ้ม รับนดิ ๆ เวลาผ่านไป ทั้งสามคนมาถึงหมู่บ้านอีต่องตอนเกือบๆ บ่าย สามโมง ชาตจิ อดรถไวต้ รงลานจอดของหมบู่ า้ น สดุ แดนลงจากรถมอง อ่างเก็บน�้ำกลางหมู่บ้านด้วยรอยยิ้ม อีกฝั่งของอ่างเก็บน้�ำเป็น โฮมสเตยแ์ ละร้านต่างๆ “ทางนีเ้ ลยครับ” ชาตพิ ดู พร้อมกบั เดินนำ� สุดแดนไปยงั สะพาน ทม่ี ีป้ายไมแ้ ขวนเต็มไปหมด “ดีจังเลยนะครับ มีป้ายไม้ให้นักท่องเท่ียวเขียนแขวนไว้ด้วย” สุดแดนมองดปู า้ ยไมท้ แี่ ขวนเตม็ สองขา้ งทางเดนิ “เพม่ิ กิจกรรมใหน้ กั ทอ่ งเท่ียวนะ่ ครับ” ลุงชาตบิ อก ระหวา่ งทาง ชาวบา้ นทขี่ ายของกม็ องสดุ แดนอยา่ งสงสยั เพราะ เหน็ เดนิ มาพรอ้ มกบั ชาตแิ ละออ่ น บางคนกส็ ง่ เสยี งทกั ทายตามประสา คนรจู้ กั “เออ่ ...เดย๋ี วผมรออยแู่ ถวนดี้ กี วา่ ครบั คณุ แดน” ออ่ นพดู ขนึ้ เมอื่ ชาติเดินเลยี้ วไปยงั ทางเดนิ เลียบอ่างเกบ็ น้�ำ “ทำ� ไม” สดุ แดนถามกลบั เพราะเหน็ วา่ ออ่ นมสี หี นา้ เจอื่ นๆ และ อกึ อกั “ผม...ยงั ไมพ่ ร้อมเข้าไปเจอพเี่ ฟย์น่ะครบั ” ออ่ นบอกตรงๆ “มีอะไรงนั้ เหรอ” สดุ แดนถามต่อ อ่อนย้ิมแห้งๆ ก่อนจะเล่าเรื่องให้สุดแดนฟังว่าเขาเผาขยะจน ไฟมนั ลามไปหนอ่ ย แตด่ บั ทันแล้ว ~ ยอนิม ~

22 “แลว้ ?” สดุ แดนถามตอ่ อยา่ งงงๆ ว่าเร่อื งนท้ี ำ� ไมถงึ ทำ� ใหอ้ อ่ น ไมก่ ล้าเขา้ ไปเจอหน้าเฟย์ “ผมกลัวพี่เฟย์สวดน่ะครับ เขารู้เร่ืองแล้ว เคยก�ำชับผมเรื่องน้ี แตผ่ มกด็ นั สะเพรา่ ไปหนอ่ ย แหะๆ คณุ แดนเขา้ ไปกอ่ นนะครบั ผมขอ ตง้ั หลักสักวนั สองวนั ก่อน” อ่อนบอกเสยี งออ้ มแอ้ม ท�ำใหส้ ดุ แดนอด สงสยั ไมไ่ ดว้ า่ เพราะอะไรออ่ นถงึ ไดด้ กู ลวั และเกรงใจเฟยน์ กั เขาไดแ้ ต่ พยักหน้ารับ แล้วเดินตามชาติที่เดินหายเข้าไปในร้านกาแฟร้านหนึ่ง ทันที ~ สดุ แดนรกั #แดนเฟย์ ~

ตอนท่ี 02 “คณุ เฟย”์ ชาตเิ รยี กเฟยท์ ยี่ นื อยหู่ ลงั เคานเ์ ตอร์ ทำ� ใหเ้ ฟยเ์ งยหนา้ มามอง ย้ิมๆ “สวสั ดคี รบั ลงุ ชาติ วนั นไี้ มท่ ำ� งานเหรอครบั ” เฟยแ์ ซวกลบั ยมิ้ ๆ “ท�ำสิครับ พอดีผมพาคนมาแนะน�ำให้คุณเฟย์รู้จัก” ชาติพูด อย่างสุภาพ “ใครเหรอครบั ” เฟยถ์ ามกลบั อย่างสงสัย เพราะชาติไมไ่ ด้บอก อะไรเขาลว่ งหน้า “ผมพาผอ.พื้นท่ีอนุรักษ์มาท�ำความรูจ้ ักกบั คุณเฟย์ครบั เขาจะ มาดแู ลทอ่ี ทุ ยานฯนส้ี กั ระยะ พอดผี มเลา่ เรอ่ื งคณุ เฟยใ์ หเ้ ขาฟงั เขาเลย อยากมาท�ำความรจู้ ัก” ชาตติ อบกลับ “ไหนครับ” เฟย์ถามกลับไป เพราะไม่เห็นใครเดินตามลุงชาติ เขา้ มา “ออ๋ เขากำ� ลงั คยุ กบั เจา้ ออ่ นอยคู่ รบั เดย๋ี วตามเขา้ มา” ชาตติ อบ เพราะเห็นว่าสดุ แดนหยดุ คุยอย่กู ับอ่อนทีต่ รงสะพาน เฟย์คิดว่าคนที่ชาติพูดถึงน่าจะเป็นคนอายุสักห้าสิบกว่าๆ ~ ยอนิม ~

24 เหมอื นคนก่อน “คนน้ีโอเคใช่มยั้ ครบั ลุงชาติ” เฟย์ถอื โอกาสถามข้ึนมาก่อน “จากทพ่ี ูดคยุ ผมคดิ ว่าไว้ใจไดค้ รับ เป็นคนท่ีมีอดุ มการณด์ ว้ ย แลว้ เขาก็เป็นคนทีช่ ว่ ยประสานงานเอาขอ้ มลู ทค่ี ณุ เฟยส์ ง่ ไป ย่ืนเรื่อง ฟ้องนายอดิเรกนั่นแหละครับ” ลุงชาติตอบ ท�ำให้เฟย์พยักหน้ารับ อย่างเขา้ ใจ ตอนทเ่ี ขาท�ำเรอื่ งเปดิ โปงหัวหนา้ อุทยานฯคนเก่าน้ัน รูม้ าว่ามี คนในกรมป่าไม้ที่กรุงเทพฯช่วยเขาอยู่ด้วย แต่เฟย์ยังไม่เคยเจอหน้า หรอื พูดคุยกนั โดยตรง เม่ือเหน็ วา่ อกี ฝ่ายยงั ไม่ไดเ้ ดินเข้ามา เฟย์เลย ก้มหนา้ เก็บแก้วใส่ถาดรอง “อ่า มาพอดีเลยครับ คุณสุดแดนครับ ทางน้ีครับ” เสียงชาติ เรยี กอกี ฝ่ายดังข้นึ ทำ� ใหเ้ ฟยห์ นั ไปมอง ก่อนจะชะงกั เมอื่ เห็นชายวยั สามสบิ กวา่ ๆ รปู รา่ งสงู ใหญส่ มชายชาตรี อกผายไหลผ่ ง่ึ หนา้ ตาคมสนั ดดู ที กุ กระเบยี ดนวิ้ เดนิ ตรงเขา้ มาพรอ้ มรอยยมิ้ อบอนุ่ มนั ทำ� ใหห้ วั ใจ ที่ดา้ นชามาหลายปขี องเฟย์ส่นั ไหว ชายคนนถี้ อื ว่าเป็นสเปคของเฟย์ เลยกว็ า่ ได้ “สวัสดคี รบั ” เสียงทุ้มของสดุ แดนดังขน้ึ ท�ำให้เฟยต์ อ้ งเรยี กสติ ตวั เองกลับมาแลว้ ยิม้ การค้ากลบั ไป “สวสั ดคี รับ” เฟย์ทกั กลับ สุดแดนเลิกค้ิวนิดๆ เหมือนก�ำลังแปลกใจ ซึ่งเฟย์ไม่สงสัยใน ท่าทางนั้น เขารู้ว่าสุดแดนคงคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ตอนท่ียังไม่ ได้ยินเสยี งของเขา “นค่ี ุณเฟย์เจ้าของร้านนี้ ทผี่ มเลา่ ให้ฟงั นะ่ ครับ คุณเฟย์ครับ น่ี คณุ สดุ แดนหวั หนา้ คนใหมท่ ี่ผมพูดถึงเม่อื ก้”ี ชาติแนะนำ� ใหร้ จู้ ักกนั เฟย์ยกมือไหว้อีกฝ่าย เน่ืองจากอีกฝ่ายอายุมากกว่าเขา สุดแดนกย็ กมอื ข้นึ มารบั ไหว้ยมิ้ ๆ “เข้าไปน่ังคุยด้านในดีม้ัยครับ ลุงชาติพาคุณสุดแดนไปท่ีบ้าน ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

25 ผมก่อนนะครับ เด๋ียวผมตามไป อ้อ คุณสุดแดนรับเครื่องดื่มอะไรดี ครบั ” เฟย์ถามขน้ึ มา ชายหนุ่มพยายามคุมหัวใจตัวเองไม่ให้เต้นแรง ไปกับท่าทางและสายตาของอีกฝา่ ย “ขอเป็นนำ้� เปลา่ ก็พอครับ” สุดแดนพดู อย่างเกรงใจ เฟยห์ นั ไปหาชาติ “ของลุงชาติเอาน้�ำเสาวรสปั่นนะครับ พักกาแฟบ้าง” เฟย์พูด ดักเอาไว้ก่อน เพราะเมียของชาติบอกกับเฟย์ว่าชาติต้องลดพวก เครือ่ งด่ืมกาแฟลงบา้ ง “โธ่ คุณเฟย์” ลงุ ชาตโิ อดครวญ แต่ก็ไมก่ ล้าขัดเฟย์ เฟยย์ มิ้ ขำ� นดิ ๆ ทำ� ใหส้ ดุ แดนมองอยา่ งชนื่ ชม กอ่ นทล่ี งุ ชาตจิ ะ พาสดุ แดนเดนิ ลดั ไปทางดา้ นหลงั รา้ น จนไปถงึ บา้ นไมส้ องชน้ั สภาพดี “เด๋ียวเรานั่งรอตรงนี้กันก่อนนะครับ” ชาติพาสุดแดนไปนั่งท่ี โตะ๊ ไม้หน้าบา้ น สดุ แดนมองรอบๆ อยา่ งสนใจ “ลงุ ชาตคิ รบั ผมขอเสยี มารยาทถามนดิ หนงึ่ คณุ เฟย์เน่ยี เขา เปน็ ผู้ชายใชม่ ย้ั ครบั ” สุดแดนถามเพ่อื ความแนใ่ จอีกครงั้ ลงุ ชาตหิ วั เราะขำ� ออกมาเบาๆ “ครับ คุณเฟย์เป็นผู้ชาย แต่ค่อนข้างเรียบร้อยแล้วชอบไว้ผม ยาว คนเลยเข้าใจผิดเวลาที่เจอหน้าครั้งแรกเป็นประจ�ำเลยละครับ” ชาตติ อบ สดุ แดนรบั รไู้ ดถ้ งึ ความชน่ื ชมและเคารพในตวั ของเฟยจ์ ากชาติ ได้เปน็ อย่างดี ตอนท่สี ุดแดนได้เจอหนา้ เฟย์ เขายอมรบั ว่าอึง้ ไมน่ อ้ ย เหมือนกนั เน่อื งจากอีกฝา่ ยดูดมี าก และอายุนอ้ ยกว่าทีเ่ ขาคดิ ตอน แรกที่คิดว่าเป็นผู้หญิง เขาใจส่ันเม่ือเห็นหน้า แต่พอรู้ว่าเป็นผู้ชาย สุดแดนก็ยังใจส่ันอยู่ดี เขาคิดว่าเฟย์เป็นคนที่มีเสน่ห์มากคนหน่ึง สามารถท�ำใหค้ นใจสน่ั ได้ท้ังผูห้ ญิงผชู้ าย “แล้วบ้านหลังน้ีเขาอยู่คนเดียวเหรอครับ” สุดแดนถามพร้อม ~ ยอนิม ~

26 กับมองไปรอบๆ บ้านอย่างสนใจ “ครับ ต้ังแตค่ ณุ ยายฟา้ เสยี คณุ เฟยก์ อ็ ยูค่ นเดยี วมาตลอด แต่ คุณเฟื่องน้าของคุณเฟย์ก็อยู่ท้ายหมู่บ้านครับ มาช่วยดูแลร้านให้ บ่อยๆ เหมือนกัน” ลงุ ชาตติ อบ “แลว้ คุณเฟยไ์ มไ่ ด้แตง่ งานมคี รอบครวั เหรอครับ” สุดแดนถาม เพราะความอยากรู้ส่วนตวั จริงๆ ชาตหิ วั เราะเบาๆ “คณุ เฟยย์ งั โสดครบั แตก่ ม็ สี าวๆ หนมุ่ ๆ ในตวั อำ� เภอ แวะเวยี น มาขายขนมจบี บอ่ ยๆ แตค่ ณุ เฟยไ์ มส่ นใจใครเลยครบั ” ชาตบิ อกตรงๆ สุดแดนไม่แปลกใจเลยท่ีชาติบอกว่ามีหนุ่มๆ มาจีบเฟย์ด้วย เพราะบุคลิกท่าทางของเฟย์น่าจะเป็นสเปคของเกย์ไม่น้อย เผลอๆ ตวั เฟยเ์ องกน็ า่ จะเปน็ เกยด์ ว้ ยเหมอื นกนั สดุ แดนไมเ่ คยรงั เกยี จ เพราะ เขาก็มีเพื่อนทเี่ ปน็ เกย์หลายคน “นินทาอะไรผมอยู่เหรอครับลุงชาติ” เสียงเฟย์ดังข้ึนก่อนท่ี เจา้ ตวั จะเดนิ มาพร้อมถาดใส่เครอื่ งดื่ม “อา้ ว ไหนคณุ เฟยบ์ อกวา่ ไมใ่ หผ้ มดม่ื กาแฟไงครบั ” ลงุ ชาตถิ าม เมื่อเหน็ แก้วกาแฟอเมริกาโนต่ ั้งอยดู่ ว้ ย “ของคุณสุดแดนครับ ผมคิดว่าน่าจะอยากด่ืมกาแฟมากกว่า นำ้� เปลา่ ” เฟยบ์ อก ทำ� ใหส้ ดุ แดนองึ้ ไปนดิ อนั ทจ่ี รงิ เขาอยากดมื่ กาแฟ เหมือนกัน แต่ไม่อยากรบกวนเฟย์ เขาม่ันใจว่าเฟย์จะไม่เก็บเงินเขา แนน่ อน เขาถึงเลือกขอด่มื นำ้� เปลา่ “อา่ ขอบคณุ ครบั แลว้ ทำ� ไมถงึ เลอื กอเมรกิ าโนม่ าใหผ้ มละ่ ครบั ” สุดแดนถามกลับ เขาชอบดื่มอเมริกาโน่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ไม่คิดว่า เฟยจ์ ะเลอื กมาให้ตรงกับความชอบของเขา เฟย์ยม้ิ นอ้ ยๆ “ไม่ทราบเหมอื นกนั ครับ ผมคดิ วา่ มนั เหมาะกบั บคุ ลกิ ของคณุ สดุ แดนดี ไม่แน่ใจวา่ ด่ืมได้รเึ ปลา่ ครับ” เฟย์ถาม ~ สดุ แดนรัก #แดนเฟย์ ~

27 “ดื่มไดค้ รบั ผมชอบดื่มอเมริกาโน่อยแู่ ลว้ ” สุดแดนตอบพรอ้ ม กับยกแก้วกาแฟข้ึนมาดูด แล้วเขาก็คลี่ยิ้มอย่างพอใจ เพราะรสชาติ ถูกปากเขามาก เฟย์เองก็ไมค่ ดิ ถาม เพราะเหน็ จากสีหน้าและแววตา ของสุดแดนก็พอจะรู้แล้ววา่ สดุ แดนชอบกาแฟทีเ่ ขาชงหรอื ไม่ “ว่าแต่…มีเรื่องอะไรอยากจะคุยกับผมเหรอครับ” เฟย์ถาม เป็นการเปน็ งานทันที “พอดผี มอยากมาทำ� ความรจู้ กั นะ่ ครบั หลายคนบอกผมวา่ คณุ เฟยช์ ว่ ยเหลอื หมบู่ า้ นและชว่ ยเปดิ โปงหวั หนา้ อทุ ยานฯคนเกา่ เลยคดิ ว่าจากนเ้ี ราคงต้องประสานงานกนั บ่อยๆ แนๆ่ ” สดุ แดนบอก เฟยพ์ ยักหน้ารบั “ครบั ถา้ ทางคณุ สดุ แดนมอี ะไรอยากใหผ้ มชว่ ยเหลอื กบ็ อกได้ เลยครบั ผมยินดีช่วย” เฟย์ตอบยม้ิ ๆ แต่เปน็ รอยยิ้มท่ีไว้ตัวนิดๆ น่นั ท�ำให้สุดแดนรู้สึกอยากจะท�ำความรู้จักกับคนคนนี้มากขึ้น ก่อนท่ี สุดแดนจะถามเร่ืองพ้ืนท่ี เร่ืองเกี่ยวกับอุทยานฯในมุมมองของเฟย์ โดยมีลงุ ชาตคิ อยช่วยเสรมิ ดว้ ย ระหว่างที่นัง่ คุย สุดแดนยอมรบั วา่ เขาไม่อาจละสายตาไปจาก ใบหน้าเนียนของเฟย์ได้เลย ไรผมที่หล่นมาคลอเคลียข้างแก้มท�ำให้ สดุ แดนอยากจะเอือ้ มมอื ไปเกลย่ี ใหเ้ สียจริงๆ แต่กท็ �ำไดแ้ คค่ ดิ ทั้งสามคนน่ังคุยกันร่วมช่ัวโมงกว่าๆ สุดแดนก็ต้องขอตัวกลับ เพราะต้องไปประชุมกบั ทางเจา้ หนา้ ที่ตอ่ สามคนเดนิ กลบั ออกมาทหี่ นา้ รา้ น ชาตขิ อเดนิ ไปซอ้ื ของ เหลอื เพียงเฟย์ท่ียืนส่งสุดแดนท่ีหน้าร้านคนเดียว สุดแดนสังเกตเห็นว่ามี นักทอ่ งเท่ียวที่มองเฟยด์ ้วยสายตาช่นื ชมหลายคน “ขอบคณุ คณุ เฟยม์ ากนะครบั ทใี่ หข้ อ้ มลู ดๆี และใหก้ ารตอ้ นรบั ผม” สดุ แดนพดู เสยี งทมุ้ พรอ้ มรอยยม้ิ ละมนุ จนเฟยต์ อ้ งเมม้ ปากเพอื่ สะกดความรู้สึกเขนิ ทเ่ี กิดขึน้ “ไม่เป็นไรครับ ผมคิดว่าชาวบ้านก็ยินดีต้อนรับคุณสุดแดน ~ ยอนิม ~

28 เหมือนกัน” เฟย์ตอบกลับ จากทไี่ ดน้ งั่ คยุ กบั สดุ แดนมาสกั ระยะ เฟยก์ พ็ อจะสบายใจไดว้ า่ คนคนนีเ้ ป็นคนดคี นหนึ่งจรงิ ๆ แตเ่ ขาก็ต้องดูในระยะยาวอกี ที “เอาไว้ ผมจะมาอุดหนนุ กาแฟบอ่ ยๆ นะครบั กาแฟท่คี ณุ เฟย์ ชงอร่อยมากจริงๆ” สดุ แดนชมออกมาจากใจ เฟยย์ ิม้ รับออ่ นๆ “ขอบคณุ ครบั ” เฟย์ตอบรับ แล้วท้ังสองคนก็ยืนเงียบมองหน้ากันเล็กน้อย จนสุดแดนต้อง กระแอมเพ่ือเรียกสติตัวเอง เพราะเผลอจ้องหน้าเฟยน์ านไปนิด “ผมขอตวั กลบั ก่อนนะครบั เดย๋ี วจะตอ้ งเรียกเจา้ หน้าท่ีประชมุ อีก” สดุ แดนลาอีกคร้งั เฟยย์ กมอื ไหวส้ ุดแดนกลับไป “ออ้ เดย๋ี วครบั ” ไมท่ นั ทสี่ ดุ แดนจะเดนิ ไป เฟยก์ เ็ รยี กเอาไวก้ อ่ น “ครับ” สุดแดนขานรับ “ฝากบอกเจา้ ออ่ นทนี ะครบั วา่ ใหเ้ วลาเตรยี มใจสองวนั แลว้ เขา้ มาหาผมด้วย” เฟยฝ์ ากสุดแดนไปบอกเด็กหนุม่ เพราะรู้ว่าท่ีเด็กหนมุ่ ไมก่ ลา้ เข้ามาท่ีรา้ นเพราะหลบหน้าเขาอยู่ สุดแดนเลิกค้ิวนิดๆ ก่อนจะยิ้มข�ำ เพราะสายตาและรอยย้ิม ของเฟยท์ แ่ี สดงความคาดโทษเดก็ หนมุ่ ออกมา ทำ� ใหส้ ดุ แดนไมแ่ ปลก ใจเลยวา่ ทำ� ไมออ่ นถงึ ไดก้ ลวั เฟยน์ กั แตใ่ นสายตาของสดุ แดน เขากลบั มองวา่ เฟยน์ า่ รัก ไมไ่ ดน้ ่ากลัวเลยสักนดิ พอคิดว่าเฟย์น่ารกั สุดแดน ก็ชะงักไปนดิ “ได้ครับ ผมจะบอกใหน้ ะครบั ” สุดแดนตอบ กอ่ นจะกม้ หัวให้ เฟยเ์ ลก็ นอ้ ยอีกคร้งั แล้วเดนิ แยกไปทันที เฟยย์ นื มองแผ่นหลังกวา้ งแล้วยมิ้ น้อยๆ //ใจเตน้ แรงแบบนีล้ า่ สุดเมอ่ื ไรกนั นะ// เฟย์พดู กับตวั เองเบาๆ ก่อนจะเดินเขา้ ไปในรา้ นตัวเอง ~ สดุ แดนรัก #แดนเฟย์ ~

29 “คนเมอื่ กใ้ี ครเหรอพเี่ ฟย์ หลอ่ จงั ” มาลยั รบี เดนิ มาถามเฟยท์ นั ที “หัวหน้าอทุ ยานฯคนใหมท่ ่ีมารักษาการแทนน่ะ” เฟย์ตอบ “หืม? ดูดมี ากเลย มาลยั นึกวา่ จะอายุมากกวา่ นซี้ ะอกี ” มาลยั พดู ตามทคี่ ิด “ใช่ หล่อกว่าคุณหมอบิณอีกครบั ” แอ้บอก “ไปเก่ียวอะไรกับหมอบณิ ละ่ ” เฟยถ์ ามกลับข�ำๆ หมอบิณเป็นหมออยู่ในโรงพยาบาลประจ�ำอ�ำเภอ จะข้ึนมาท่ี สถานอี นามยั ประจำ� หมบู่ า้ นทกุ อาทติ ยเ์ พอ่ื ทำ� การตรวจรกั ษาชาวบา้ น “กถ็ า้ คนเมอ่ื กเ้ี ขาจบี พีเ่ ฟย์ ผมจะเชยี ร์เขาไงครบั ” แอ้ตอบกลับ เพราะท้งั แอ้และมาลยั รูว้ า่ เฟย์เปน็ เกย์ แต่ไม่ได้นึกรงั เกยี จเลยสักนดิ “แล้วหมอบิณไม่ดีตรงไหน” มาลยั แกลง้ ถาม เพราะทั้งสองคน ต่างรูว้ ่าหมอบณิ สนใจและจบี เฟย์อยู่ “ก็เราไม่ชอบ เป็นหมอแต่ชอบแกล้งคนอ่ืน” แอ้บ่นเนื่องจาก เขากับหมอบิณมักจะเป็นไม้เบอ่ื ไมเ้ มากนั มาตลอด เฟย์สา่ ยหนา้ ไปมาอยา่ งอ่อนใจ “เรายังไม่รู้เลยว่าคุณสุดแดนเขาเป็นคนดีแค่ไหน อีกอย่าง… ท�ำไมถึงคิดว่าเขาจะสนใจพี่หืม?” เฟย์ถามย้ิมๆ ในหัวก็นึกถึงแต่ ใบหนา้ คมเขม้ ของสดุ แดน “ไม่รูเ้ หมือนกันครับ ลางสังหรณ์ละมัง้ ครับ” แอ้ตอบขำ� ๆ เฟย์ยมิ้ ข�ำตามไปด้วย กอ่ นจะไล่ใหไ้ ปท�ำงานกนั ตอ่ ... .. . “วันน้ีแค่น้ีก่อนละกันครับ ขอบคุณทุกคนมาก ขอโทษด้วยท่ี ประชมุ เกินเวลาไปหนอ่ ย” สุดแดนพดู กับเจา้ หน้าทป่ี า่ ไม้ที่เข้าประชุม บางสว่ น เนอ่ื งจากบางคนตอ้ งไปประจำ� ตามจดุ ตรวจตา่ งๆ เพอื่ บรกิ าร นักท่องเท่ียว อย่างวันน้ีก็มีนักท่องเที่ยวมาเช่าบ้านพักของอุทยานฯ ~ ยอนมิ ~

30 เพอ่ื พักผอ่ นดว้ ย “พรงุ่ นล้ี งุ ชาตพิ าผมไปหาผกู้ องไดต้ อนไหนครบั ” สดุ แดนพดู ถงึ ต�ำรวจตระเวนชายแดนทดี่ แู ลชายแดนไทยในเขตนี้ “อ๋อ ผู้กองโทร.มาบอกแล้วครับว่าจะเข้ามาหาคุณแดนพรุ่งนี้ เอง เพราะเขาจะลงไปอำ� เภอพอด”ี ชาติตอบกลับ สุดแดนพยักหน้ารับ ก่อนจะให้ทุกคนที่ไม่ได้อยู่เวร แยกย้าย กลับบ้านเพอื่ พกั ผ่อน “อาหารเย็นครับหัวหน้า” อ่อนเดินเอาปิ่นโตอาหารเย็นมาให้ สุดแดน สดุ แดนพยกั หนา้ รบั “ขอบใจนะ” สุดแดนตอบกลับ ก่อนที่เขาจะหิ้วปิ่นโตและ เอกสารโครงการของคนเก่ากลับไปท่ีบา้ นพกั เพ่อื อ่านและเตรียมท�ำ แผนสานตอ่ ในโครงการทนี่ ่าสนใจ แมลงนานาพันธุส์ ่งเสียงรอ้ งเป็นระยะ แตไ่ มไ่ ดร้ ้สู กึ หนวกหูแต่ อยา่ งไร และถงึ แมว้ า่ บรรยากาศจะดวู งั เวงเงยี บสงดั แตส่ ดุ แดนกไ็ มไ่ ด้ รู้สกึ กลัว กลบั รสู้ ึกสงบและสบายใจเสียมากกว่า เขาเบอ่ื ความวุ่นวาย ในเมืองหลวงเต็มที Tru…Tru...Tru เสียงโทรศัพท์มือถือของสุดแดนดังข้ึน ท�ำให้เขาหยิบมาดูแล้ว กดรบั สาย “เออ ว่าไง” สุดแดนรับสายเพ่ือนสนิททโี่ ทร.เขา้ มา [เฮย้ โทร.ตดิ ดว้ ยวะ่ ] เสยี งเพอื่ นของเขาเหมอื นพดู กบั คนขา้ งๆ “ถา้ โทร.ไม่ตดิ กจู ะรบั สายได้มย้ั ละ่ มอี ะไรถึงไดโ้ ทร.มา” สดุ - แดนถามเพ่อื นกลับไป [กก็ นู กึ วา่ ทม่ี งึ ไปอยจู่ ะไมม่ สี ญั ญาณมอื ถอื นะ่ สวิ ะ แตต่ ดิ ตอ่ มงึ ได้แบบนี้ก็สบายใจ] อกี ฝา่ ยตอบกลบั ขำ� ๆ สุดแดนยกยิม้ เล็กนอ้ ย ~ สุดแดนรกั #แดนเฟย์ ~

31 “มันก็พอมี แต่บางจุดก็อาจจะไม่มี ว่าแต่…มึงโทร.มาเพราะ อยากเชก็ สญั ญาณมอื ถอื หรอื วา่ อะไรกนั แน”่ สดุ แดนถามดว้ ยนำ้� เสยี ง ปกติ พรอ้ มกบั เดินไปหยิบชอ้ นในครวั ออกมา เพ่อื ทานอาหารเยน็ ท่ี โต๊ะหนา้ บา้ นพกั [ก็แคอ่ ยากโทร.มาหา เป็นหว่ งเพือ่ นน่ะ ไม่ไดเ้ หรอวะ นีพ่ วกกู มาอยทู่ ห่ี ้องไอ้มาร์ค พอดมี าด่มื กนั นดิ หนอ่ ย นกึ ถึงมึงก็เลยโทร.หา] อกี ฝ่ายตอบกลบั “มงึ จะไมใ่ หต้ ับได้พกั ผอ่ นกันบา้ งรไึ งไอ้มิว” สุดแดนถามเพ่อื น ทโี่ ทร.มาหา [ก็พักไปเม่ือวานไงวะ พอๆ ไม่ต้องห่วงตับพวกกู ห่วงตัวเอง กอ่ น อยทู่ นี่ นั่ เปน็ ไงบา้ งวะ นา่ กลวั มย้ั กวู า่ กเู ปดิ ลำ� โพงดกี วา่ ไอพ้ วกนี้ จะไดไ้ ดย้ ินดว้ ย] มิวถามดว้ ยความอยากรู้ พรอ้ มกบั เปิดลำ� โพงมือถือ “ก็ดี สงบด”ี สุดแดนตอบ [เข้าทางมงึ เลยส]ิ เสียงทุ้มของเพอ่ื นทีช่ ือ่ มาร์คดังขึน้ “ประมาณน้นั อากาศดี เงยี บสงบ” สุดแดนบอกอีก [มึงกลา้ ท้งิ พวกกูไปไดไ้ งวะ] เสียงเพ่อื นอีกคนดังขึ้น “มึงอยูก่ ับพวกมันดว้ ยเหรอไอย้ ล นึกว่าออกล่าเหยือ่ ที่ไหนซะ อีก” สดุ แดนถามเพ่อื นทีเ่ จา้ ชูท้ ่สี ุดในกลุม่ [ใครเขาล่าเหยือ่ ตอนเย็นวะ โนน่ ให้ดกึ กอ่ น] ยลตอบกลบั มา สุดแดนกย็ ้ิมขำ� นิดๆ เขามเี พอ่ื นท่สี นิทกนั มากอยู่สามคน คอื มารค์ มวิ และ ยล เป็นเพอ่ื นกันต้ังแต่สมัยเรียนมธั ยม พอเขา้ มหาวิทยาลยั ก็เรียนกันคนละคณะในมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่ เสมอ [เออ แจงเขาถามหามึงด้วยนะ พอรู้ว่ามึงไปอยู่ท่ีน่ันก็ตัดพ้อ ใหญห่ าวา่ มงึ ไมเ่ หน็ บอกบา้ ง กลู ะอยากถามกลบั ไปวา่ ท�ำไมตอ้ งบอก] เสยี งของมิวดังข้นึ สุดแดนยกยม้ิ บางๆ เพราะรวู้ ่าเพ่อื นของเขาคนน้ีไมค่ ่อยชอบ ~ ยอนิม ~

32 หญงิ สาวทชี่ อื่ แจงสกั เทา่ ไร เนอื่ งจากแจงคอื แฟนเกา่ ของสดุ แดนทคี่ บ กนั สมยั เรียนมหาวทิ ยาลยั ตอนนนั้ สดุ แดนยอมรบั วา่ เขาจรงิ จงั กบั แจงมากจนนกึ อยากจะ แต่งงานด้วยถ้าเรียนจบ แต่พอแจงรู้ว่าสุดแดนเลือกจะท�ำงานด้าน ป่าไม้แทนการสานต่อธุรกิจของครอบครัว ก็ท�ำให้หญิงสาวบอกเลิก กบั สดุ แดนโดยใหเ้ หตผุ ลวา่ ตอ้ งการคนทด่ี มู อี นาคตมากกวา่ น้ี แลว้ หนั ไปคบกบั หนมุ่ นกั ธรุ กจิ ทมี่ หี นา้ มตี าในสงั คมและแตง่ งานหลงั จากเรยี น จบทันที สุดแดนยอมรับว่าเขาเสียใจ แต่ก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าคน ท�ำงานด้านป่าไม้ไม่มีอนาคตตรงไหน เพราะทุกวันนี้เขาก็ได้รับ ต�ำแหนง่ ที่สงู ข้ึน จากการทำ� งานอยา่ งจรงิ จงั และตง้ั ใจ และน่ันกท็ �ำให้ แจงทห่ี ยา่ กบั สามแี ลว้ เมอื่ ปกี อ่ น หนั กลบั มาหาสดุ แดนอกี ครง้ั แตต่ อน นี้สุดแดนมคี วามรู้สึกแค่เพื่อนให้หญิงสาวเท่านัน้ “ช่างเขาเหอะ” สุดแดนบอกอยา่ งไม่ใส่ใจ กอ่ นท่เี พอื่ นๆ ของ เขาจะซักถามเรื่องความเปน็ อยขู่ องสดุ แดนไปเรอ่ื ยๆ [ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็โทร.บอกได้นะมึง ไว้ว่างๆ พวกกูจะข้ึนไป เท่ยี วหา] มิวบอกสง่ ท้ายกลบั มา หลังจากน่ังคยุ สายกันสกั พกั ใหญๆ่ แล้ว “อืม มาเมอ่ื ไรกบ็ อกละกนั ” สดุ แดนตอบกลับ ก่อนที่เพ่อื นๆ จะลากันอีกคร้งั แล้ววางสายไป สดุ แดนยิม้ นิดๆ ท่เี พือ่ นๆ เป็นห่วงเขาแบบนี้ สุดแดนน่ังทานข้าวเย็นคนเดียว เม่ือทานเสร็จก็เก็บล้าง เรียบร้อย ตอนนฟ้ี า้ เรมิ่ มดื ลงแลว้ ในสว่ นของบา้ นพกั เจา้ หนา้ ทยี่ งั มไี ฟฟา้ ใช้ตลอดทัง้ คนื แต่ในสว่ นของบา้ นพักนักทอ่ งเทีย่ ว จะปลอ่ ยไฟให้ใช้ ถึงสองทมุ่ คร่ึงเท่านัน้ สุดแดนอาบน้�ำเปล่ียนเส้ือผ้า แล้วมาน่ังท�ำงานในส่วนของ ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

33 ตัวเองตอ่ ทันที ผา่ นไปสามวนั สดุ แดนไมไ่ ดม้ าทห่ี มบู่ า้ นอตี อ่ งเลยตง้ั แตท่ มี่ าแนะนำ� ตวั กบั เฟย์ ถึงแม้ว่าระยะทางจะห่างกันแค่แปดกิโลเมตรเท่านั้น เพราะเขาต้อง จัดการเรื่องค้างคาที่หัวหน้าคนเก่าท�ำทิ้งไว้ เขาต้องปรับโครงสร้าง ระบบภายในอทุ ยานฯใหมท่ งั้ หมด ซง่ึ ไดร้ บั ความรว่ มมอื จากเจา้ หนา้ ที่ คนอื่นๆ เป็นอย่างดี ตอนแรกหลายๆ คนก็กังวลกับระบบใหม่ที่ทางสุดแดนเสนอ แต่พอไดน้ ัง่ คยุ กันจริงจงั ทกุ คนกย็ อมรับตกลงกนั ได้ “เออ เด๋ียวไปกินข้าวกลางวันด้วย...จะไปหาพ่ีเฟย์เหมือนกัน ขืนหลบหน้าหลายวันพ่ีเฟย์โกรธมากกว่าเดิมแน่ๆ” เสียงของอ่อนที่ คยุ สายอยหู่ นา้ อาคารอทุ ยานฯดงั ขนึ้ ท�ำใหส้ ดุ แดนทกี่ ำ� ลงั เดนิ ออกมา ไดย้ ินพอดี “เออๆ แคน่ แ้ี หละ เดยี๋ วขน้ึ ไป” ออ่ นพดู สง่ ทา้ ยกอ่ นจะวางสาย ไป “จะไปทห่ี มบู่ ้านเหรออ่อน” สุดแดนทักขึ้นเม่อื เหน็ วา่ ออ่ นวาง สายไปแล้ว ออ่ นสะดุ้งเล็กนอ้ ยเมอื่ เหน็ สุดแดนก่อนจะพยักหนา้ รับ “ครับ พอดนี ้องชายผมชวนไปกินขา้ วกลางวนั ด้วยกนั นอ้ งผม ท�ำงานอยู่ท่ีร้านพ่ีเฟย์อะครับ แล้วก็...ผมว่าจะเข้าไปหาพ่ีเฟย์ด้วย” อ่อนพดู ออ้ มแอม้ ในตอนท้าย “อมื งนั้ ไปกบั ฉนั ละกนั กำ� ลงั อยากดม่ื กาแฟทร่ี า้ นคณุ เฟยพ์ อด”ี สดุ แดนบอก ตอนน้ีสุดแดนเริ่มสนิทกับเจ้าหน้าท่ีป่าไม้หลายๆ คนแล้ว เหมือนกนั โดยเฉพาะอ่อนกบั ลงุ ชาติ จงึ พดู คุยแบบเปน็ กนั เอง “อ๋อ ไดค้ รบั ผมจะไดไ้ ม่ต้องแว้นมอ’ไซค์ไป” อ่อนพูดอยา่ งดีใจ ~ ยอนิม ~

34 “น่ีก็จะพักเท่ียงละ ไปเลยละกัน นายจะได้มีเวลาพักด้วย” สุดแดนบอก ก่อนทท่ี งั้ สองจะพากนั เดินไปทีร่ ถของสุดแดน ตอนแรกออ่ นอาสาจะขบั ให้ แตส่ ดุ แดนขอขบั เอง ระหวา่ งทข่ี บั รถไปสดุ แดนกค็ อยมองเสน้ ทางสญั จรไปดว้ ยวา่ มตี รงไหนตอ้ งปรบั ปรงุ แกไ้ ข เขาจะได้ประสานงานให้คนเข้ามาแก้ไขปรับปรงุ “หัวหน้ามาด้วยแบบน้ีก็ดีเหมือนกันครับ เผื่อพ่ีเฟย์จะเกรงใจ ไมก่ ลา้ บ่นผมเยอะ” ออ่ นพูดข้นึ สุดแดนหัวเราะในลำ� คอเบาๆ “กลวั คุณเฟยข์ นาดนัน้ เลยเหรอ” สุดแดนถามกลับ “กลัวมากกว่าพ่อแมผ่ มอีกครับ คอื พเี่ ฟย์ไม่ได้ใจร้ายอะไรนะ ครับ แค่ว่า...ผมไม่รู้จะบอกยังไงดี” อ่อนพูดข้ึนเพราะไม่อยากให้ สดุ แดนคดิ วา่ เฟยเ์ ปน็ คนใจร้าย “ฉนั พอจะเข้าใจ นายเคารพคณุ เฟยม์ ากกเ็ ลยไม่อยากท�ำอะไร ใหเ้ ขาบ่นหรือว่าเอาได้ใช่มัย้ ” สุดแดนพดู เพราะเขาพอจะเดาไดอ้ ยู่ “ครบั ประมาณนนั้ อะครบั พอ่ แมผ่ มยงั เกรงใจพเี่ ฟยเ์ ลย พเี่ ฟย์ ช่วยครอบครวั ผมไว้หลายเร่ืองเลยละครับ ถ้าไม่มพี เ่ี ฟย์ ปา่ นนีผ้ มคง ไปทำ� งานอยใู่ นเมอื งหรอื ไมก่ ใ็ นกรงุ เทพฯแลว้ ละครบั ” ออ่ นเลา่ ออกมา “แล้วไม่ดีเหรอ ไปทำ� งานในเมอื งนะ่ ” สุดแดนถามกลับ “มันก็คงดมี งั้ ครับ แตพ่ อ่ แม่ผมอายุมากแล้ว ร่างกายก็ไม่ค่อย แข็งแรง ผมไม่อยากทิ้งให้แอ้มันดูแลพ่อแม่คนเดียว พ่ีเฟย์เลยให้ผม สมคั รเขา้ มาทำ� งานทอี่ ทุ ยานฯนแี่ หละครบั ผมเองกเ็ ปน็ พวกทไ่ี มช่ อบ ไปอยูท่ ี่ไหนไกลบ้านเหมอื นกัน” ออ่ นพูดย้ิมๆ สดุ แดนพยกั หนา้ รับ “ผมกบั แอเ้ รยี นจบแคม่ .หกเทา่ นน้ั แหละครบั ตอนแรกพเ่ี ฟยจ์ ะ สง่ ใหแ้ อม้ นั เรยี นตอ่ ดว้ ยซำ้� แตแ่ อม้ นั อยากเรยี นแคน่ นั้ แตเ่ หน็ มนั บอก ว่าพ่ีเฟย์จะให้มันเรียนแบบทางไกล ผมก็ไม่รู้ว่ามันเรียนยังไง” อ่อน พูดเพราะไม่ค่อยรเู้ รอ่ื งเรยี นสกั เท่าไรนกั ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

35 สดุ แดนพยกั หนา้ รับช้าๆ เพราะเขา้ ใจทกุ อย่าง พลางนกึ พอใจ ท่รี วู้ ่าเฟย์เปน็ คนดีขนาดไหน ไม่นานนักก็มาถึงหมู่บ้านอีต่อง สุดแดนไปจอดรถที่ลานจอด เหมอื นเคย เขากับอ่อนเดนิ ไปทรี่ า้ นของเฟย์ทนั ที มีนกั ท่องเทีย่ วบ้าง ประปราย เพราะเปน็ ชว่ งวนั ธรรมดา ไม่ใชว่ ันหยดุ ยาว “ผมขอเรียกความกล้าแปบ๊ นะครับ” ออ่ นพดู ขนึ้ เมอ่ื เดนิ มาถึง หนา้ รา้ นของเฟย์ เขายนื หายใจเขา้ ออกลกึ ๆ อยอู่ ยา่ งนนั้ สองสามครงั้ จนสดุ แดนยิ้มข�ำ “พรอ้ มแลว้ ครบั ” ออ่ นพดู ขน้ึ กอ่ นจะเดนิ นำ� สดุ แดนเขา้ ไปดา้ น ใน “โอ๊ะ มาแล้ว พี่เฟย์ พี่เฟย์ พี่อ่อนมาแล้ว” แอ้ท่ีอยู่หน้า เคาน์เตอร์ส่งเสียงเรียกเจ้าของร้าน ที่ตอนน้ีอยู่ด้านในห้องท�ำขนม เฟย์ทไ่ี ด้ยินก็เดนิ ใส่ผ้ากันเปื้อนออกมา “มาแลว้ เหรอไอแ้ สบ” เฟยพ์ ดู ขน้ึ กอ่ นจะชะงกั เมอ่ื เหน็ วา่ ออ่ น ไม่ได้มาคนเดียว สดุ แดนสง่ ยมิ้ ใหเ้ ฟย์ ทำ� ใหเ้ ฟยใ์ จเตน้ แรง แตก่ เ็ กบ็ อาการไว้ “พเ่ี ฟย์ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ” อ่อนรบี ถลาไปหาเฟย์ทันที เฟยห์ ร่ีตาลงเลก็ นอ้ ย กอ่ นจะมองออ่ นกบั สุดแดนสลบั ไปมา “พาคณุ สดุ แดนมาดว้ ย เพราะคดิ วา่ พจี่ ะไดไ้ มด่ า่ แกใชม่ ยั้ ” เฟย์ พดู ดกั ทำ� เอาสดุ แดนหวั เราะเบาๆ ในลำ� คอ เพราะเฟยเ์ ดาถกู ทกุ อยา่ ง “เปล่านะพี่ พอดีหัวหน้าเขาอยากมากินกาแฟต่างหาก” ออ่ น รีบบอกทันที “ผมไดย้ นิ ออ่ นเขาคยุ โทรศัพท์น่ะครบั วา่ จะมากินข้าวกลางวัน ที่นี่ ก็เลยมาดว้ ย” สดุ แดนบอก พอไดม้ าเหน็ หนา้ ของเฟยใ์ นวนั น้ี สดุ แดนรสู้ กึ เหมอื นตวั เองได้ ฮลี พลงั งานท่ีหดหายไปในชว่ งสามวนั ทผ่ี ่านมาใหก้ ลับคืนมาอกี ครัง้ “อืม งนั้ ไปกนิ ขา้ วให้อมิ่ กอ่ น แล้วค่อยมานง่ั ฟงั พสี่ วด” เฟยพ์ ดู ~ ยอนิม ~

36 ข้ึน ทำ� ให้อ่อนยิ้มแห้งๆ ออกมา “แอไ้ ปกนิ ขา้ วกอ่ นไป เดยี๋ วคอ่ ยสลบั กบั มาลยั อกี ท”ี เฟยห์ นั ไป พูดกบั แอ้ท่ยี นื ขำ� พี่ชายตวั เองอยู่ “ครบั ” แอ้ตอบรบั กอ่ นจะถอดผ้ากนั เปอื้ น แล้วพาพชี่ ายเดิน ออกไปนอกรา้ น “นัง่ ก่อนสิครับ” เฟยเ์ ชญิ สุดแดนให้น่ังตรงหนา้ เคานเ์ ตอร์ ชาย หนุ่มกน็ ัง่ ลงทันที “คุณสุดแดนทานข้าวกลางวันรึยังครับ” เฟย์ถามเพราะเห็นว่า เพง่ิ จะเทีย่ ง “ยงั ครบั กะวา่ จะหากนิ รา้ นแถวนเ้ี หมอื นกนั ” สดุ แดนตอบตาม ที่คิดไว้ เฟยเ์ ม้มปากเล็กนอ้ ยเหมอื นก�ำลงั ช่งั ใจบางอยา่ ง “งนั้ ไปกนิ ดว้ ยกนั มย้ั ครบั ผมเองกย็ งั ไมไ่ ดก้ นิ เลย” เฟยพ์ ดู ชวน สดุ แดนยมิ้ รบั เลก็ น้อย “ดเี ลยครับ ผมจะได้ใหค้ ุณเฟยแ์ นะนำ� ร้านอรอ่ ยๆ แลว้ ถา้ คณุ เฟย์ไปกินข้าวกับผม จะมีคนดูร้านรึเปล่าครับ” สุดแดนถามอย่าง เกรงใจ “มีมาลัยกบั น้าเฟ่ืองอยู่น่ะครบั วันนีล้ กู ค้าไม่เยอะเท่าไร” เฟย์ ตอบกลบั สดุ แดนกย็ มิ้ รบั พอดกี บั ทเ่ี ฟอ่ื งเดนิ ออกมาจากหอ้ งดา้ นหลงั “น้าเฟื่องมาพอดเี ลย นา้ เฟ่ืองนคี่ ุณสุดแดน มารกั ษาการแทน นายอดิเรกอะครับ คุณสุดแดนครับ นี่น้าผมเอง ช่ือน้าเฟื่อง” เฟย์ แนะนำ� ให้ทงั้ สองคนรจู้ กั กนั สดุ แดนยกมือไหวเ้ ฟือ่ งทันที เฟอ่ื งกร็ ับไหว้ดว้ ยรอยยม้ิ “สวัสดคี รับ” สดุ แดนพูดทักทาย “สวัสดีค่ะ ได้ยินช่ือจากเจ้ามาลัยมาสองสามวันละ ได้เจอตัว จรงิ สกั ที หล่อเหมอื นท่มี าลัยบอกจริงๆ ด้วยนะคะ” นา้ เฟ่ืองพดู ย้มิ ๆ เฟย์ส่ายหนา้ ไปมาอย่างอ่อนใจ ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

37 “ขอบคณุ ครับ” สุดแดนตอบรบั เขาไม่ได้รูส้ กึ อึดอัดอะไรกบั ค�ำ พูดหยอกของเฟ่ือง เพราะอีกฝา่ ยให้ความรสู้ กึ เหมอื นญาตผิ ูใ้ หญ่คน หนงึ่ “น้าเฟื่อง เด๋ียวผมจะพาคุณสุดแดนไปกินข้าว ยังไงฝากร้าน สกั พกั นะครบั ผมให้แอไ้ ปกินข้าวกบั ออ่ น นา่ จะกลับมาพอๆ กบั ผม” เฟย์พูดกับน้าสาวตนเอง “ได้สิ ซ้อื ข้าวมาฝากน้ากบั มาลัยด้วยเลยก็ได้ จะไดไ้ ม่ต้องออก ไป” เฟื่องตอบ เฟยพ์ ยกั หนา้ รบั กอ่ นจะถอดผา้ กนั เปอ้ื นออก แลว้ หยบิ กระเปา๋ ผ้าสะพายข้างแบบชาวเขามาสะพายพร้อมกับเดินออกมาจาก เคานเ์ ตอร์ “ไปกนิ ขา้ วกลางวนั กอ่ นนะครบั แลว้ คอ่ ยกลบั มากนิ กาแฟ” เฟย์ ตัดสินใจให้สุดแดนเสร็จสรรพ ซ่ึงสุดแดนก็พยักหน้ารับอย่างเต็มใจ ก่อนท่ีทง้ั สองคนจะเดินออกจากร้านดว้ ยกัน “จริงๆ ร้านอาหารท่ีน่ีก็อร่อยทุกร้านละครับ แต่ที่ถูกปากผม ที่สุดก็เป็นร้านป้าภา” เฟย์พูดข้ึน ขณะพาสุดแดนเดินไปท่ีร้านข้าว รา้ นประจ�ำของตนเอง “ผมไม่รู้ว่าจะถกู ปากคุณสุดแดนรึเปลา่ นะครับ” เฟยบ์ อกอีก “ระวังครับ” สุดแดนพูดข้ึนเมื่อมีสุนัขว่ิงไล่เล่นกันผ่าตรงมาที่ เฟย์ ดว้ ยความทก่ี ลวั วา่ เฟยจ์ ะเซตกอา่ งเกบ็ นำ�้ เนอ่ื งจากทางเดนิ ไม่ ได้กว้างมากนัก สุดแดนเลยใช้มือแกร่งคว้าเอวของเฟย์แล้วร้ังเข้ามา หาตวั เอง เฟย์สะดุ้งเล็กน้อย ใบหน้าร้อนฉ่าเม่ือรู้ว่าตกอยู่ในอ้อมแขน แกรง่ ของสุดแดน “เออ่ ขอบคณุ ครบั ” เฟยพ์ ดู ขนึ้ กอ่ นจะคอ่ ยๆ ขยบั ตวั ออกหา่ ง สุดแดน ซ่ึงสุดแดนก็จ�ำต้องปล่อยเอวบางของเฟย์อย่างนึกเสียดาย ~ ยอนมิ ~

38 เพราะกลน่ิ หอมของกาแฟและกลน่ิ ขนมออ่ นๆ ทต่ี ดิ ตวั ของเฟยม์ านน้ั ทำ� ใหส้ ดุ แดนอยากจะสดู ดมอีกสกั คร้ัง “ไมเ่ ปน็ ไรครบั ” สุดแดนตอบกลับไป ตอนนี้ใจของเขาก็เต้นแรง ข้นึ มาอยา่ งนา่ ตกใจ เพราะสุดแดนไม่เคยรสู้ กึ แบบนกี้ บั ผูช้ ายคนไหน สมัยเรยี นเขามเี กย์นา่ รักๆ มาชอบมาสนใจ แต่เขาก็ไม่ได้มีความรสู้ กึ แบบนี้กบั ใครมาก่อนเลยจรงิ ๆ “ถา้ ตกลงไปละแยเ่ ลย” สดุ แดนชวนคยุ เพอ่ื กลบความคดิ ความ รูส้ กึ ของตัวเอง “คงน่าอายมากแน่ๆ ละครับ” เฟย์พูดพร้อมกับจับปอยผมท่ี หลน่ มาเคลยี แกม้ ขึน้ ไปทัดหูเอาไว้ เพราะวันน้ีเฟย์มดั ผมแบบหางม้า ลวกๆ “งน้ั เราเดนิ ไปกันตอ่ เลยละกนั ครับ” สุดแดนพูดขึ้น แลว้ ให้เฟย์ เดินน�ำไปยังรา้ นข้าวทีเ่ ฟยก์ ารันตีความอรอ่ ยเอาไว้ ~ สดุ แดนรัก #แดนเฟย์ ~

ตอนที่ 03 “อา้ ว หนเู ฟย์นง่ั กอ่ นลูก กินอะไรดีวนั นี้” เสยี งทกั ทายของเจา้ ของรา้ นดงั ขนึ้ ทนั ที เมอ่ื เหน็ เฟยเ์ ดนิ เขา้ มา ในรา้ น “ป้าภาครับ วันนี้ผมพาลูกค้าใหม่มาชิมฝีมือป้าครับ” เฟย์ ทักทายเจ้าของร้านอย่างเปน็ กนั เอง “อ่า ใครเหรอ” ป้าภาถาม เฟยแ์ นะนำ� ใหส้ ดุ แดนไดร้ จู้ กั กบั ปา้ ภา เจา้ ของรา้ นอาหารตามสงั่ สดุ แดนกย็ กมือไหวอ้ ย่างนอบน้อม “หนา้ ตาดจี งั เลยพอ่ คณุ แตห่ นา้ ตาดอี ยา่ งเดยี วไมไ่ ดน้ ะคะ ตอ้ ง เป็นคนดีด้วยนะ” ป้าภาแซว เพราะทุกคนต่างรู้นิสัยของหัวหน้า อทุ ยานฯคนเกา่ กนั เปน็ อยา่ งดี “ผมไมร่ ับปาก แต่ขอแสดงให้เห็นละกนั นะครับ” สุดแดนตอบ กลบั ท�ำให้ป้าภาย้มิ อย่างพอใจ “ทานอะไรกนั ดีคะ” ป้าภาถามขึ้น เฟย์หันไปหาสุดแดนทันที “แพอ้ ะไรไหมครบั ” เฟย์ถามขนึ้ มากอ่ น ~ ยอนมิ ~

40 สุดแดนสา่ ยหน้าไปมาทันที “อาหารทะเลทน่ี สี่ ดนะครบั ผมรับรองได้” เฟย์พดู แนะน�ำ สดุ แดนทำ� หนา้ งงเลก็ น้อย “มีอาหารทะเลด้วยเหรอครับ” สดุ แดนถามกลับ เพราะเขาคิด ว่าหมบู่ ้านในหุบเขาน้จี ะหากนิ ของทะเลยากเสยี อีก เฟยย์ กยิ้มนดิ ๆ “ที่น่ีใกล้กับทะเลพม่าครับ ถ้าคุณสุดแดนข้ึนไปบนเนินช้างศึก ในวันท่ีอากาศปลอดโปร่ง จะมองเห็นทะเลทางฝั่งพม่าด้วยนะครับ ชาวบา้ นจะรบั ของทะเลจากประเทศพมา่ ครบั มนั ถงึ ไดส้ ด” เฟยอ์ ธบิ าย ใหฟ้ ัง สดุ แดนพยกั หนา้ รบั ยม้ิ ๆ “ไว้มีโอกาส ผมคงต้องขึ้นไปบนเนินช้างศึกบ้างแล้วละครับ ไหนๆ คุณเฟย์แนะนำ� อาหารทะเลแล้ว ผมขอผดั กะเพราทะเลไข่ดาว แล้วกันครบั ” สุดแดนหนั ไปสั่งกับป้าภา “ของหนูเฟย์เอาเหมือนคุณสุดแดนเลยม้ัยลูก หรือว่าวันน้ีจะ เปลยี่ น” ปา้ ภาถามยมิ้ ๆ เพราะปกตแิ ลว้ เฟยก์ ช็ อบสง่ั ผดั กะเพราทะเล เหมือนกนั “ได้ครบั ” เฟย์ตอบกลบั ปา้ ภาก็ลงมือทำ� อาหารที่ทง้ั สองคนสั่ง ทันที “ปกตชิ อบดมื่ กาแฟสดหรอื กาแฟโบราณครบั ” เฟยถ์ ามขน้ึ เมอ่ื นึกได้ “ทานไดท้ ง้ั สองแบบครบั แตส่ ว่ นใหญจ่ ะทานกาแฟสดมากกวา่ ” สดุ แดนตอบตรงๆ เฟย์ก็ยิ้มอ่อนๆ “งั้น ทานข้าวเสร็จ ผมพาไปลองกาแฟโบราณร้านดังของที่นี่ ดีมย้ั ครับ เผอ่ื เปน็ ทางเลือกให้คุณสดุ แดนดว้ ย” เฟยพ์ ูดชักชวน สุดแดนมองหนา้ เฟยอ์ ยา่ งแปลกใจ “ทำ� ไมถงึ จะใหผ้ มทานกาแฟรา้ นอน่ื ละ่ ครบั ความจรงิ คณุ นา่ จะ ~ สุดแดนรกั #แดนเฟย์ ~

41 แนะน�ำร้านตัวเองมากกวา่ ไม่ใช่เหรอ” สุดแดนถามดว้ ยความอยากรู้ เฟย์หัวเราะในลำ� คอเบาๆ รอยย้ิมและดวงตาของเฟย์น้ัน ท�ำให้สุดแดนไม่สามารถละ สายตาได้เลยจริงๆ เฟย์เปน็ ผู้ชายท่มี ีทว่ งทา่ สงา่ งาม การวางตวั ของ เฟยก์ ด็ ึงดูดคนรอบขา้ งไดเ้ ป็นอยา่ งดี “ที่น่ีเราไม่แข่งขนั กนั หรอกครับ อยากให้หลายๆ คนได้ลองชิม ทุกร้าน รสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะบอกว่าร้านผม อรอ่ ย อีกร้านไม่อรอ่ ย แตอ่ ีกคนอาจจะบอกวา่ อีกร้านอร่อย ร้านผม ไม่อรอ่ ยก็ได้ ทกุ ร้านก็มเี อกลกั ษณ์ของตวั เอง เราเน้นเร่ืองการบรกิ าร มากกวา่ ” เฟย์ตอบกลบั “อมื งนั้ ผมไปลองสกั หนอ่ ยกไ็ ดค้ รบั ” สดุ แดนตอบรบั เขาคดิ วา่ ถา้ เปน็ เฟย์แนะน�ำ มันต้องดมี ากแน่ๆ “อืม จรงิ ๆ แล้วคุณเฟยเ์ รยี กผมวา่ คณุ แดนเฉยๆ กไ็ ด้นะครบั ไม่ต้องเรยี กชอ่ื จริงเตม็ ๆ ก็ได้ หรอื จะเรยี กพี่แดนกไ็ ดค้ รับ ผมไมถ่ ือ” สดุ แดนบอก เพราะร้วู า่ ตนเองอายุมากกวา่ เฟย์ อีกอยา่ ง…เขาอยาก จะสนิทสนมกบั อีกฝา่ ยด้วย เฟยย์ กยิ้มนิดๆ “ผมเรียกว่าคุณแดนก็ได้ครับ ส่วนท่ีให้เรียกพี่นั้น ผมขอ พิจารณาก่อนนะครับ ว่าคุณแดนท�ำตัวให้ผมรู้สึกอยากสนิทด้วยรึ เปล่า” เฟย์พูดตรงๆ ท�ำใหส้ ุดแดนหวั เราะข�ำออกมาเบาๆ เขาไม่ได้ เคอื งกับค�ำพดู ของเฟย์เลย เขากลับรูส้ ึกวา่ มันนา่ รกั เสยี ด้วยซำ�้ “งั้นผมจะท�ำตัวดีๆ นะครับ เผ่ือคุณเฟย์อยากจะสนิทด้วย” สดุ แดนแกล้งพูดแซว “ถ้าวันไหนผมเรียกคณุ วา่ พี่ คณุ กต็ อ้ งเรยี กชือ่ ผมเฉยๆ ไม่ตอ้ ง มคี ณุ นะครบั ” เฟยบ์ อก สดุ แดนพยกั หนา้ รบั พอดกี บั ทปี่ า้ ภายกจานขา้ วทงั้ สองจานมา เสิรฟ์ ให้ ~ ยอนมิ ~

42 “ทานให้อร่อยนะคะ ชอบแบบไหนติชมไดค้ ่ะ” ปา้ ภาพูดยิม้ ๆ สดุ แดนกลา่ วขอบคณุ กอ่ นจะเรม่ิ ลงมอื ทานอาหารไปพรอ้ มกบั เฟย์ “อมื ของสดดจี รงิ ๆ ดว้ ยครบั ” สดุ แดนพดู ขนึ้ เมอ่ื ทานปลาหมกึ ชิน้ ใหญเ่ ข้าไป เฟย์ยิ้มรบั นดิ ๆ “ปูก็มีนะครับ นักทอ่ งเทยี่ วชอบมาส่ังปนู ึง่ กนั ” เฟยแ์ นะนำ� อีก สดุ แดนกพ็ ยักหน้ารบั “ไวต้ อ้ งหาโอกาสมานง่ั ทานบา้ งแลว้ ละครบั ” สดุ แดนตอบกลบั ก่อนที่ทั้งสองคนจะน่งั ทานไปเรื่อยๆ “ปา้ เอาผดั เผด็ หมปู า่ ถงุ หนงึ่ ” เสยี งชายคนหนง่ึ ดงั ขน้ึ ทำ� ใหเ้ ฟย์ กบั สุดแดนหันไปมอง เฟย์มองอีกฝ่ายด้วยสายตาน่ิงๆ พออีกฝ่ายหันมาเห็นเฟย์ก็ ชะงักไปนิด แลว้ ก็หลบสายตาเฟย์ทนั ที สดุ แดนท่เี ปน็ คนชา่ งสงั เกตก็ รบั รู้ได้ถึงความผิดปกติระหว่างเฟย์กับชายหนมุ่ อกี คน “วันนไ้ี มไ่ ดล้ งไปทำ� งานรไึ ง” เฟย์ถามข้ึนมา อกี ฝ่ายหนั มามองเฟย์แบบไมพ่ อใจนกั “ยุ่งอะไรด้วยวะ เป็นพ่อกูรึไง” อีกฝ่ายเถียงกลับ แต่เป็นการ เถยี งทเี่ หมอื นจะพึมพ�ำกบั ตวั เองมากกวา่ “ไอร้ อน หนเู ฟย์เขาก็ทักทายถามปกติ ทำ� ไมพดู จาแบบน้นั กบั เขา ฮะ!?” ป้าภาต�ำหนิ ชายหนุ่มท่ีชื่อรอนฮึดฮดั เลก็ น้อย “กม็ นั เร่ืองของผมนี่ป้า” รอนพูดกบั ปา้ ภา สุดแดนหันมามองหน้าเฟย์ก็เห็นว่าเฟย์มีสีหน้าน่ิงๆ ไม่ได้มี ท่าทหี งดุ หงิดอะไร “อืม เรื่องของนาย แต่อย่าท�ำเร่ืองของนายให้เป็นเร่ืองของ ชาวบา้ นละกนั ” เฟยเ์ ตอื นเสยี งนง่ิ รอนเงยี บไปทนั ที ~ สดุ แดนรกั #แดนเฟย์ ~

43 สดุ แดนไม่ได้พูดอะไร เพราะเขายงั ไม่รูว้ ่าใครเป็นยงั ไง จงึ นั่งดู สถานการณ์ไปเงยี บๆ “ผใู้ หญบ่ ้านกไ็ ม่ใช่ มายุ่งอะไรดว้ ย” รอนถามกลับ “อยา่ ใหฉ้ นั ตอ้ งเปน็ ผใู้ หญบ่ า้ นเลย นายจะอยไู่ มไ่ ดเ้ สยี เปลา่ ๆ” เฟยพ์ ดู ดว้ ยท่าทนี ิ่งๆ แล้วน่งั กนิ ข้าวแบบเหมือนเป็นเรอื่ งพดู คยุ ปกติ แต่สดุ แดนรวู้ ่ามันคอื ค�ำขู่ รอนเงยี บไปทนั ที ไมต่ อบโตอ้ ะไรอีก “เด๋ียวมาเอานะป้า ไปซื้ออย่างอ่ืนก่อน” พูดจบรอนก็เดินไป ทันที สว่ นหนง่ึ ทกุ คนรวู้ า่ รอนไมก่ ลา้ เถยี งหรอื ทะเลาะกบั เฟยม์ ากนกั เพราะชาวบ้านท่ีนั่งอยู่ในรา้ นตา่ งเขา้ ข้างเฟย์กนั ทงั้ นั้น พอรอนเดินไปแลว้ สดุ แดนก็ยกยิม้ ขนึ้ มา “ยิ้มอะไรเหรอครับ” เฟยถ์ ามสุดแดน เมือ่ เห็นวา่ อีกฝ่ายยกย้ิม “คณุ เฟยข์ หู่ มอนัน่ ใช่มย้ั ครับ” สดุ แดนถามตรงๆ เฟย์หวั เราะเบาๆ ออกมา “กป็ ระมาณนัน้ ครบั แตม่ ันเกีย่ วอะไรกบั ท่ีคุณย้ิมงน้ั เหรอครับ” เฟย์ถามกลบั อย่างสงสยั “ก.็ ..หมอนนั่ อาจจะกลวั ทค่ี ณุ ขู่ แตผ่ มกลบั มองวา่ นา่ รกั นะ่ ครบั ” สดุ แดนเผลอพดู ความคดิ ตวั เองออกมา ทำ� ใหเ้ ฟยช์ ะงกั ไปนดิ ใบหนา้ ร้อนผ่าวข้นึ มาทนั ที สุดแดนเองกร็ ู้ตัวว่าเผลอพูดความรสู้ ึกออกไป “ขอโทษนะครับ ถ้าค�ำพูดของผมท�ำให้คุณอึดอัดใจ” สุดแดน บอก เพราะเขากับเฟยย์ งั ไมไ่ ดส้ นทิ สนมกนั มากนกั “ไมเ่ ปน็ ไรครบั ผมไมไ่ ดอ้ ดึ อดั อะไร แคค่ ดิ วา่ ผมตอ้ งไปหดั ขใู่ หม่ แล้วละครบั เด๋ยี วไมม่ ใี ครกลวั ” เฟย์พูดแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเบน สายตามองจานขา้ วและนง่ั ทานตอ่ เพอ่ื กลบเกลอ่ื นความรสู้ กึ เกอ้ เขนิ ของตัวเอง สดุ แดนมองพวงแกม้ ทแี่ ดงระเรอ่ื กบั ใบหทู แี่ ดงกำ�่ ของเฟยก์ พ็ อ ~ ยอนมิ ~

44 เดาได้วา่ อีกฝ่ายคงเขินมากกวา่ อึดอดั ใจ สดุ แดนก็ไมพ่ ดู อะไรออกมา อกี ทง้ั สองคนนงั่ ทานอาหารจนหมด สดุ แดนขออาสาเปน็ คนจา่ ยเงนิ เฟย์จึงขอเป็นฝา่ ยเลี้ยงกาแฟสุดแดนคนื เฟยส์ ง่ั ขา้ วไปใหเ้ ฟอ่ื งกบั มาลยั โดยเดนิ ไปสง่ ใหก้ อ่ น แลว้ ถงึ พา สุดแดนไปยงั ร้านกาแฟท่ีมชี อ่ื ว่า ชา้ งแกค่ ลาสสคิ โฮม เป็นร้านกาแฟ ธรรมดา และเป็นบา้ นไม้ที่คงความขลังในแบบโบราณเอาไว้ มีโตะ๊ กบั เก้าอีไ้ มใ้ ห้นักทอ่ งเทยี่ ว มขี องใชเ้ ก่าๆ วางประดับอยู่ “อา้ ว หนเู ฟย์ พาใครมาละ่ ลกู ” หญงิ วยั ประมาณหกสบิ ทกั ทาย ด้วยรอยยิ้ม ท�ำใหส้ ดุ แดนรู้สกึ ได้ถึงความรักของทุกคนทีม่ ตี ่อเฟย์ “พาหวั หนา้ อทุ ยานฯคนใหมม่ าลองกาแฟฝมี อื ปา้ ปลานะ่ ครบั ” เฟย์ตอบยิ้มๆ “หวั หนา้ คนใหม่เหรอ น่งั กอ่ นสิคะคณุ อยากดื่มอะไรคะ เด๋ียว ปา้ ชงออรเ์ ดอรล์ กู คา้ เสรจ็ จะชงให้คะ่ ” ปา้ ปลาถาม “ขอกาแฟเยน็ ละกนั ครบั ” สดุ แดนตอบกลบั เมอ่ื เฟยม์ านงั่ ทโ่ี ตะ๊ เลก็ มุมหนึง่ ของรา้ น “ไดค้ ะ่ ของหนเู ฟยโ์ อเลย้ี งใชม่ ยั้ ลกู ” ปา้ ปลาถาม เฟยก์ ต็ อบรบั กลับไป “ทรี่ า้ นนมี้ อี าหารดว้ ยนะครบั ไขก่ ระทะอรอ่ ยมาก” เฟยพ์ ดู บอก สุดแดน “แหม มันก็แค่ใส่ซอสใส่ซีอิ๊วเองหนูเฟย์ ชมซะป้าจะลอยแล้ว เนยี่ ” ปา้ ปลาท่ีได้ยนิ กแ็ ซวออกมา เฟยก์ ห็ ัวเราะข�ำเลก็ น้อย “ว่าแต่…ลงุ นิดไปไหนครับ” เฟย์ถามหาสามขี องป้าปลา “ลา้ งจานอยู่หลงั บ้านน่ะ” ป้าปลาตอบกลบั “คุณแดนนัง่ รอแปบ๊ หน่ึงนะครับ” เฟย์พดู ขน้ึ ก่อนจะลุกไปหา ป้าปลาที่ชงกาแฟใหล้ ูกคา้ คนอ่นื อยู่ เฟย์ไปเดินช่วยเสิร์ฟให้ เพราะร้านน้ีดูแลกันแค่สองคนสามี ภรรยา แล้วเฟย์เองไม่ได้จะช่วยเพ่ือเอาหน้าให้สุดแดนเห็น แต่เฟย์ ~ สดุ แดนรกั #แดนเฟย์ ~

45 ชว่ ยเป็นเรื่องปกตอิ ยูแ่ ล้ว สดุ แดนมองทา่ ทที า่ ทางของเฟยด์ ว้ ยสายตาชน่ื ชม เขามองออก วา่ เฟยไ์ มไ่ ดเ้ สแสรง้ อะไรเลย นนั่ ทำ� ใหเ้ ขารสู้ กึ ประทบั ใจ จนปา้ ปลาชง กาแฟกับโอเลย้ี งของเฟยม์ าให้ กม็ าน่ังเลน่ คยุ ดว้ ย พอมลี กู ค้ากก็ ลบั ไปชงใหม่ “ดคู ุณเฟย์สนิทกบั หลายๆ คนเลยนะครบั ” สุดแดนพูด “หมบู่ า้ นเลก็ ๆ แคน่ ร้ี จู้ กั สนทิ สนมกนั หมดละครบั อาจจะมบี า้ ง ท่เี ขาไม่อยากสนทิ กบั ผม” เฟยพ์ ูดยมิ้ ๆ “ถา้ ใหผ้ มเดา คนทไี่ มอ่ ยากสนทิ คอื คนทน่ี า่ จะเสยี ผลประโยชน์ บางอยา่ งรึเปลา่ ครบั ” สดุ แดนคาดเดาและพดู ถามตรงๆ เฟย์ยกยิ้มอ่อนๆ “รู้สึกว่าคุณจะเป็นคนท่ีมองสถานการณ์ออกนะครับ” เฟย์ชม อย่างนึกขำ� สดุ แดนกย็ มิ้ รบั ทง้ั สองนง่ั คยุ เรอ่ื งชมุ ชนเรอ่ื งคนในหมบู่ า้ นไปเรอ่ื ยๆ เฟยก์ ช็ วน สุดแดนกลบั ไปท่รี า้ นตนเอง เฟยจ์ า่ ยเงนิ คา่ กาแฟเรยี บรอ้ ยกเ็ ดนิ กลบั ไปทรี่ า้ น โดยมสี ดุ แดน ตามกลับไปด้วย เมือ่ ไปถงึ กเ็ จอวา่ ออ่ นนงั่ รออยู่กอ่ นแลว้ เมอ่ื เหน็ เฟย์ ออ่ นก็รบี ย้ิมเอาใจทันที “เด๋ียวผมขอตัวอ่อนสักครู่ได้ม้ัยครับ คุณแดนรีบกลับรึเปล่า” เฟย์ถามสุดแดน ออ่ นถึงกบั กลนื นำ�้ ลายลงคอ “ไมร่ ีบครบั ตามสบาย” สุดแดนตอบกลบั พลางนึกขำ� เมือ่ เหน็ สหี น้าของอ่อน “อยากดมื่ อะไรส่งั ได้เลยนะครับ ยกเว้นกาแฟ คณุ แดนด่ืมจาก ร้านปา้ ปลามาแล้ว ถา้ ด่มื อกี คนื นีค้ งไม่ไดน้ อน” เฟยพ์ ดู ด้วยนำ�้ เสียง ปกตแิ ละรอยยิ้มออ่ นๆ แตส่ ดุ แดนกลับรู้สกึ ว่าเปน็ การบงั คับกลายๆ ซ่งึ สดุ แดนกร็ ้สู ึกเต็มใจจะท�ำตาม ~ ยอนมิ ~

46 “ครบั ผม” สุดแดนตอบกลบั เสียงนุ่ม ท�ำให้เฟยร์ ูส้ กึ คันยบุ ยิบท่ี แกม้ อย่างบอกไมถ่ ูก จงึ หนั ไปหาออ่ นเพ่อื ดงึ สตติ ัวเองกลับมา “อ่อน ไปคยุ กบั พ่ขี ้างนอกหน่อยส”ิ เฟย์พดู ขน้ึ ก่อนจะเดินน�ำ อ่อนออกไปตรงท่นี ่ังดา้ นนอก “น่าสงสาร” แอแ้ กล้งพดู แซวพ่ชี ายตวั เอง อ่อนท�ำทา่ อยากจะตีหวั นอ้ งชาย แต่สุดท้ายกต็ ้องรบี เดนิ ออก ไปหาเฟยท์ ันที “ออ่ นเขาจะโดนตำ� หนหิ นกั มย้ั ” สดุ แดนหนั มาถามแอก้ บั มาลยั ทอ่ี ย่หู ลังเคานเ์ ตอร์ “อ๋อ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ พี่เฟย์เขาไม่ได้โหดอะไรขนาดนั้น แตท่ พี่ อ่ี อ่ นมนั ทำ� ทา่ เหมอื นกลวั ๆ เพราะมนั ไมอ่ ยากทำ� อะไรใหพ้ เ่ี ฟย์ ผดิ หวงั ก็เท่านัน้ เอง” แอ้พูดย้มิ ๆ สุดแดนหันไปมองเฟย์กับอ่อนที่ยืนคุยกันอยู่ด้านนอกผ่าน กระจกของร้าน เขาไมไ่ ด้ยนิ ท่ที ้งั สองคนคยุ กนั แตพ่ อจะมองออกวา่ เฟยไ์ มไ่ ดก้ ระโชกโฮกฮาก แตเ่ หมอื นคนทีพ่ ดู คุยกนั ตามปกตมิ ากกว่า “แลว้ คุณสดุ แดนจะรับน�้ำอะไรม้ัยครับ” แอ้ถามต่อ “อืม ขอเสาวรสปั่นก็ได้ ถึงอยากจะกินกาแฟอีกสักแก้ว แต่ เจา้ ของรา้ นคงไมอ่ นญุ าต” สดุ แดนบอก ทำ� ใหท้ งั้ แอแ้ ละมาลยั ตา่ งยมิ้ ขำ� แลว้ ลงมือท�ำนำ�้ เสาวรสใหส้ ดุ แดนทนั ที ... .. . “ผมขอโทษครับพ่ีเฟย์ ผมสะเพร่าเองจริงๆ” อ่อนยกมือไหว้ เฟย์ด้วยทา่ ทสี �ำนึกผดิ “พี่ไม่ได้โกรธอะไรขนาดนั้น ไม่ต้องท�ำหน้าเหมือนพ่ีจะฆ่าแก กไ็ ด้” เฟย์วา่ ไมจ่ ริงจังนัก “แต่ท่ีพี่ไม่โอเค คือพี่พูดเร่ืองนี้หลายครั้งแล้ว ถ้าแกอยากเผา ~ สุดแดนรกั #แดนเฟย์ ~

47 ขยะทม่ี ันไมส่ ามารถรีไซเคลิ ไดจ้ ริงๆ ท�ำไมไมท่ ำ� เตาเผา พี่เคยสอนไป แลว้ นี่ อกี อยา่ ง…แกทำ� งานปา่ ไมน้ ะ ถา้ เจา้ หนา้ ทมี่ าทำ� ไฟไหมป้ า่ เสยี เอง จะโดนคนอน่ื ตำ� หนหิ นกั ขนาดไหน แลว้ จะมอี ะไรเสยี หายบา้ ง ทำ� อะไรตอ้ งรอบคอบหน่อย” เฟยพ์ ูดเตอื นตรงๆ เพราะเขาบอกเร่ืองน้ี หลายครั้งจริงๆ อย่างใบไม้แห้ง เม่ือก่อนชาวบ้านก็มักเผาทิ้งโดยไม่ ไดค้ ดิ อะไร แตเ่ ฟยม์ าสอนใหท้ กุ คนทำ� ปยุ๋ หมกั จากใบไมแ้ หง้ เพอ่ื เลยี่ ง การเผาให้มากท่ีสุด ขยะที่รีไซเคิลได้ เฟยก์ ใ็ หแ้ ยกออกมา “ผมรู้สึกผิดจริงๆ ครับ เดี๋ยววันมะรืนวันหยุดผม ผมว่าจะท�ำ เตาเผาแล้วละครับ” ออ่ นพดู เสยี งอ่อย เฟย์ถอนหายใจออกมาเบาๆ “ก็ดี แล้วท�ำงานเปน็ ไงบ้าง” เฟย์ถามกลบั “กด็ คี รบั ลงุ ๆ นา้ ๆ เขากช็ ว่ ยสอนหลายอยา่ ง เจอนกั ทอ่ งเทย่ี ว กวนประสาทบ้าง แต่ก็ยังไมเ่ จออะไรหนกั หนาเทา่ ไร” ออ่ นตอบ “ดแี ลว้ ต้ังใจทำ� งานละ่ มอี ะไรที่ช่วยไดก้ ช็ ่วยเขาไป เหน็ อะไรที่ มนั ไม่ดีกม็ าบอกอยา่ เกบ็ เงยี บเอาไว้ เขา้ ใจม้ยั ” เฟยก์ ำ� ชบั เอาไว้ “ครบั ” อ่อนตอบรับ “พี่เฟย์ไม่โกรธผมแล้วเนอะ” อ่อนถามไม่เต็มเสียงนัก เฟย์ หัวเราะในลำ� คอเบาๆ “ไม่โกรธ แต่พรุ่งนี้เช้ามาว่ิงรอบอ่างเก็บน�้ำสักห้ารอบก่อนไป ทำ� งานนะ” เฟยพ์ ดู พรอ้ มรอยยมิ้ ในตอนทา้ ย ทำ� ใหอ้ อ่ นชะงกั ไปทนั ที “โธ่ พ่เี ฟย์” ออ่ นโอดครวญ เฟย์ยักไหล่เล็กนอ้ ย “แกจะไม่วง่ิ ก็ได้ พีบ่ งั คับแกไมไ่ ด้หรอก” เฟยบ์ อกอกี สายตาก็ จ้องหนา้ ออ่ นไมว่ างตา “ว่ิงครับ พ่เี ฟย์ให้ทำ� อะไร ผมท�ำทงั้ นนั้ แหละ พรงุ่ น้ผี มจะมาว่ิง แต่เชา้ นะครบั พ่เี ฟยม์ าดผู มด้วยล่ะ เด๋ยี วจะหาวา่ ผมไมม่ าวง่ิ ” ออ่ น ตอบกลับ เขารวู้ า่ น่ีคือบทลงโทษทเ่ี บาทส่ี ุดแล้ว ~ ยอนิม ~

48 เฟยย์ กยิ้มอยา่ งพอใจ “โอเค ตามนัน้ เข้าไปขา้ งในเถอะ เผ่ือคุณแดนเขาต้องกลบั ไป ท�ำงานต่อ” เฟย์บอก เพราะไม่อยากรบกวนเวลางานของท้ังสองคน แลว้ เฟยก์ ็เดนิ น�ำกลบั เขา้ ไปในร้าน พอเห็นแก้วน�้ำเสาวรสด้านหน้าของสุดแดน ก็ท�ำให้เฟย์ยิ้ม อยา่ งพอใจทีส่ ดุ แดนท�ำตามทเ่ี ขาบอกไว้ สุดแดนพอเห็นเฟย์ย้ิม เขาก็รู้ว่าเฟย์พอใจท่ีเขาไม่ได้สั่งกาแฟ มาดมื่ จรงิ ๆ “เปน็ ไงพอ่ี อ่ น” แอถ้ ามพช่ี ายตนเองทนั ที เมอื่ ออ่ นเดนิ ตามเฟย์ เขา้ มา “ห้ารอบ” ออ่ นตอบนอ้ งชาย แอห้ วั เราะขำ� ในขณะท่สี ุดแดนทำ� หน้างง “ฮา่ ๆๆ ถอื วา่ ยงั เบานะพอ่ี อ่ น อยากโดนเหมอื นเมอ่ื กอ่ นเหรอ” แอ้ถามพช่ี ายตนเอง ออ่ นสา่ ยหนา้ ไปมาทนั ที “เอาแคน่ ้แี หละ” อ่อนตอบกลบั เฟย์กบั มาลยั ก็ยิ้มขำ� “หวั หนา้ กลบั เลยมย้ั ครบั จะไดไ้ ปทำ� งานตอ่ ” ออ่ นถามสดุ แดน สุดแดนมองนาฬิกาก็รู้ว่าได้เวลาท�ำงานต่อแล้ว แต่ในใจเขา อยากจะนง่ั อยู่ทีน่ ตี่ ่อจริงๆ แต่หน้าท่ีการงานมนั ทำ� ใหเ้ ขาตอ้ งกลับ “อมื กลบั เลย ผมขอตวั กอ่ นนะครบั คณุ เฟย์ ไวว้ า่ งๆ จะมาใหม่ นะครับ” สดุ แดนพดู “ยินดีครับ” เฟย์ตอบรับ ก่อนที่สุดแดนกับอ่อนจะพากันออก จากรา้ นของเฟย์เพือ่ กลับไปท�ำงาน “คณุ สุดแดนเนีย่ ดูดที กุ มมุ เลยนะครบั นสิ ยั ก็ดดี ้วย” แอพ้ ดู ขน้ึ เมื่อสดุ แดนออกจากรา้ นไปแล้ว “ม่นั ใจได้ไงวา่ เขานสิ ัยดี” เฟยแ์ กล้งถาม “ถา้ ไมด่ ี พเี่ ฟยค์ งไมพ่ าไปแนะนำ� ใหช้ าวบา้ นรจู้ กั หรอกครบั ผม ~ สดุ แดนรัก #แดนเฟย์ ~

49 วา่ พี่เองก็พอจะม่นั ใจในระดบั หน่งึ แล้ว ใช่ม้ยั ครับ” แอพ้ ูดตามทค่ี ดิ เฟย์ยกย้ิมนิดๆ แอเ้ ปน็ เด็กฉลาด ไหวพริบดี เฟยถ์ งึ ไดเ้ อ็นดู “ดลู กู คา้ ไปกอ่ นนะ พี่เข้าไปชว่ ยน้าเฟ่อื งก่อน” เฟย์ไม่ได้พูดถึงเร่ืองของสุดแดนอีก เขาเข้าไปในครัวเพื่อช่วย เฟ่ืองทำ� ขนม ... .. . “ออ่ น ไอห้ า้ รอบนค่ี อื อะไรงน้ั เหรอ” สดุ แดนถามขณะขบั รถพา ออ่ นกลบั มาทอี่ ทุ ยานฯ อ่อนหัวเราะเบาๆ “อ๋อ วิ่งรอบอ่างเก็บน้�ำในหมู่บ้านห้ารอบครับ พี่เฟย์ให้มาว่ิง พร่งุ นี้” ออ่ นตอบกลับ สุดแดนเลกิ ค้วิ เล็กน้อยดว้ ยความงุนงง “ทำ� ไมตอ้ งวิ่งละ่ ” สุดแดนถามตอ่ “กล็ งโทษเรอื่ งทผี่ มเกอื บจะทำ� ไฟไหมป้ า่ นน่ั แหละครบั นถ่ี อื วา่ เปน็ บทลงโทษเบาเหมือนทแี่ อม้ นั บอกน่นั แหละครับ เมื่อก่อนผมเคย โดนหนักกว่าน้ีอกี ” ออ่ นพดู ขำ� ๆ ตอนน้พี อมาเลา่ มันก็ขำ� อยู่ แต่ตอนน้ันมันขำ� ไมอ่ อกจริงๆ “แบบไหนท่ีเรยี กวา่ หนกั งัน้ เหรอ ถามไดร้ ึเปล่า” สดุ แดนถาม “ถามได้ครบั คอื เม่อื กอ่ นผมเกเร ลงไปเทีย่ วทตี่ วั อำ� เภอแลว้ ทะเลาะกบั เดก็ ทนี่ น่ั กต็ ามประสาวยั รนุ่ อะครบั ตอ่ ยตกี นั ทางนนั้ เปน็ ลกู เจา้ ของสวนเงาะ พอ่ เขาจะเอาเรอ่ื งทผ่ี มไปทำ� ลกู เขาหวั แตก พเี่ ฟย์ รเู้ รอ่ื งกร็ บี ขบั รถลงไปชว่ ยเคลยี รใ์ หผ้ ม ยงั ดที ท่ี างโนน้ เขาเกรงใจพเี่ ฟย์ ก็เลยจบได้ พอกลับมาพี่เฟย์ก็ลงโทษผมให้ไปล้างห้องน�้ำวัด แล้วว่ิง เอาน้�ำขวดไปให้วดั รอบละขวด จนกวา่ จะครบหนงึ่ แพ็กกส็ บิ สองรอบ ละครับ” ออ่ นพดู ข�ำๆ ~ ยอนิม ~

50 “วดั ทีอ่ ยบู่ นเขานะ่ เหรอ” สุดแดนถามอย่างองึ้ ๆ ถึงแม้ว่าจะไม่ไดส้ งู มากนัก แต่มันเป็นเนินขึน้ ไปชนั พอสมควร ถ้าเป็นสุดแดนทต่ี ้องวิ่งข้ึนลงสบิ สองรอบ เขาว่าเขาตอ้ งทรุดแนๆ่ “ใชค่ รับ ตอนวิ่งลงมนั ไม่เทา่ ไร แตต่ อนวงิ่ ขึน้ เหมอื นจะตายให้ ได้เลยครับ” ออ่ นพดู ยิ้มๆ “แล้วท�ำไมนายต้องท�ำตามบทลงโทษด้วยล่ะ จริงๆ จะไม่ท�ำ กไ็ ด้น”่ี สดุ แดนถามตอ่ “พ่ีเฟย์เปรียบเหมอื นพ่ออีกคนของพวกผมน่ะครบั หวั หน้าคดิ ดูว่าทางขึ้นลงท่ีหมู่บ้านกับตัวอ�ำเภอ มันต้องใช้เวลาเดินทางแค่ไหน ล�ำบากขนาดไหน เมื่อก่อนถนนไมไ่ ดด้ มี ากเหมอื นตอนนน้ี ะครับ แต่ พเ่ี ฟยย์ อมขบั รถลงไปตอนกลางคนื เพอื่ ไปเคลยี รป์ ญั หาใหผ้ ม ไหนจะ จ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลให้ทางนน้ั อีก ตอนนั้นผมรสู้ ึกแยม่ ากๆ ผม บอกว่าจะหาเงินมาคืนพ่ีเฟย์ พ่ีเฟย์บอกว่าถ้าผมเอามาคืน เขาก็จะ เอาไปทำ� บญุ เพราะเขาไมอ่ ยากไดเ้ งนิ จากการทำ� เรอื่ งไมด่ ขี องผม วนั นน้ั โดนสวดไปเยอะละครบั ใหพ้ อ่ แมต่ ผี มยงั ดกี วา่ ใหพ้ เ่ี ฟยโ์ กรธซะอกี พ่อแม่ผมก็แล้วแต่พี่เฟย์เลย แทบจะยกให้ผมเป็นลูกพ่ีเฟย์ไปแล้วละ ครบั ” อ่อนพดู แลว้ หัวเราะในตอนทา้ ย สดุ แดนอึ้งไปไมน่ ้อยเม่อื ได้รับรูเ้ รอื่ งราวของเฟย์ขน้ึ อีกนดิ สุดแดนรู้สึกสนใจในตัวตนของเฟย์เป็นอย่างมาก เพราะเวลา เจอหนา้ เฟย์ เขารสู้ กึ ใจสนั่ และรสู้ กึ เหมอื นมพี ลงั งานดา้ นบวกโอบลอ้ ม รอบตวั ของเขาเอาไว้ เปน็ คนที่เวลาไดอ้ ยูใ่ กล้แล้วร้สู กึ ดมี ากจริงๆ “ดจี งั นะ ที่ไดม้ าเจอ” สดุ แดนพดู พมึ พ�ำ แต่อ่อนก็ไดย้ นิ “ไดม้ าเจอใครเหรอครบั ” ออ่ นถามขึน้ “ออ๋ ฉนั หมายถงึ วา่ ดจี งั นะ ทน่ี ายไดม้ าเจอคนดๆี แบบคณุ เฟย”์ สุดแดนอ้างกลับไป ซ่ึงจริงๆ แล้ว ประโยคนั้นเขาพูดถึงตัวเขาเอง ตา่ งหากท่ไี ดม้ าเจอกับเฟย์ อ่อนยิ้มรับพร้อมกับพยักหน้า แล้วสุดแดนก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ~ สุดแดนรัก #แดนเฟย์ ~

51 อกี พอถงึ ท่อี ทุ ยานฯ เขากับอ่อนก็แยกย้ายกนั ไปทำ� งาน ... .. . “หัวหน้าครับ ผู้กองกรมาขอพบครับ” อ�ำนาจเคาะประตูห้อง ท�ำงานของสุดแดน แล้วเข้าแจ้งว่าเจ้าหน้าที่ต�ำรวจตระเวนชายแดน ต้องการมาขอพบ ซ่ึงสดุ แดนเคยไปท�ำความรจู้ กั มาแล้วก่อนหนา้ นี้ “ให้เขาเข้ามาได้เลยครบั ” สดุ แดนตอบ กอ่ นทกี่ รและเจา้ หนา้ ที่ อีกคนจะเดนิ เข้ามาหา “สวัสดีครับผู้กอง เชิญนั่งก่อนครับ” สุดแดนเชื้อเชิญอีกฝ่าย อย่างสภุ าพ เพราะอีกฝา่ ยอายมุ ากกวา่ เขาหลายปี “สวสั ดคี รบั คณุ แดน อ้อ น่หี มวดดนยั ครับ วันก่อนไม่ได้พามา ท�ำความรู้จักดว้ ย” กรพดู แนะน�ำ “สวสั ดคี รบั ” สดุ แดนยกมอื ไหวด้ นยั เพราะอกี ฝา่ ยอายมุ ากกวา่ เขาดว้ ยเหมอื นกนั “สวสั ดคี รบั ยินดที ่ไี ด้รู้จักคุณแดนนะครับ” ดนยั ทักทาย ก่อนที่ ท้ังสองคนจะนัง่ ลงที่เก้าอห้ี น้าโต๊ะท�ำงานของสุดแดน “ไปไหนกันมาเหรอครับ” สุดแดนถามขน้ึ มากอ่ น “พอดีพวกผมลงไปประชมุ ทจี่ งั หวดั มาน่ะครับ กเ็ ลยแวะมาคุย เรื่องงานนดิ หนอ่ ย” กรพูดเกรน่ิ “ครับ มอี ะไรเหรอครับ” สุดแดนถามกลบั “ที่คุณแดนบอกผมว่าต้องการเข้าไปดูจุดที่เคยโดนลักลอบตัด ไม้ พอดผี มไปคยุ กับนายให้แล้วนะครับ เขาใหพ้ วกผมพาคณุ แดนไป อาทิตย์หน้า ระหว่างน้ีทางคุณแดนต้องการอะไรบ้างให้แจ้งผมหรือ ดนยั ได้เลยนะครับ ทางผมจะจัดเตรียมให”้ กรบอก “ตอ้ งการกำ� ลงั คนกค่ี น กแ็ จง้ ไดเ้ ลยนะครบั ” ดนยั พดู ขน้ึ มาบา้ ง ~ ยอนมิ ~

52 “จุดที่เราจะไปอันตรายม้ัยครับ ผมจะได้ดูว่าจะพาใครไปบ้าง แลว้ จะตอ้ งทำ� อะไรบา้ ง” สดุ แดนถามกลบั กอ่ นทด่ี นยั จะลกุ ไปทบ่ี อรด์ แผนทต่ี รงขา้ งผนงั หอ้ งทำ� งานของสดุ แดน สดุ แดนกล็ กุ ตามไปดพู รอ้ ม กบั กร ดนยั ช้ีจุดที่มีการลกั ลอบตดั ไม้ซึง่ อยูต่ ิดชายแดนพมา่ “ตรงนี้จะอยู่ติดชายแดนครับ แต่เด๋ียวทางผมจะติดต่อทาง เจา้ หนา้ ทฝ่ี ง่ั โนน้ ไวก้ อ่ นวา่ ทางเราจะเขา้ ไปตรวจสอบเพอื่ ฟน้ื ฟู เขาจะ ได้ไมเ่ ขา้ ใจผดิ ในกรณที ี่มาเจอพวกเราเข้า” ดนยั อธบิ าย “จะใช้เวลาเดินทางไปกลับนานมั้ยครับ ผมจะได้เตรียมตัวถูก” สดุ แดนถามกลบั เนอื่ งจากเขาไม่รจู้ ักพนื้ ท่ีแถวน้ีดีนัก “เราจะใชร้ ถโฟรว์ ลี ขบั ไปจอดตรงจดุ นี้ แลว้ เดนิ เทา้ ตอ่ ประมาณ ห้าชั่วโมงครับ” ดนัยอธิบายต่อ สุดแดนพยักหน้ารับ “โอเค ไดค้ รบั ผมจะไดค้ ยุ กบั เจา้ หนา้ ทว่ี า่ จะมใี ครทไ่ี ปกบั ผมได้ บ้าง สรปุ ยังไง ผมจะโทร.แจง้ อกี ทีนะครบั ” สดุ แดนตอบกลับ “ไดค้ รบั ” กรตอบรับ “ขอบคุณผกู้ องกับหมวดมากนะครับ ทอี่ �ำนวยความสะดวกให้ ผม” สดุ แดนพดู อย่างนอบนอ้ ม “ยนิ ดชี ่วยครบั ออ้ ปกติคณุ แดนด่มื เหลา้ รึเปลา่ ครับ” กรถาม ย้มิ ๆ “กด็ ่ืมครบั แต่ไม่ไดบ้ อ่ ยนกั ” สุดแดนตอบกลับไปตรงๆ “คืนน้ีสนใจไปดื่มด้วยกันม้ัยครับ พอดีวันเกิดลูกน้องก็เลยจะ เล้ยี งกันท่รี ้านในหมู่บา้ นอตี ่องน่ะครบั ” กรเอย่ ชวน “ผมไปด้วยได้เหรอครับ” สุดแดนถามออกมา ไม่ใช่เพราะเขา อยากด่ืมเหล้า แต่เขาอยากไปท่ีหมู่บ้านต่างหาก และก็อยากจะ ทำ� ความรจู้ กั กับเจ้าหนา้ ท่ตี ำ� รวจหลายๆ คนไว้ด้วย “ไดส้ คิ รบั หลายคนสนกุ ดี แตเ่ หลา้ ของทน่ี อี่ าจจะเปน็ เหลา้ ยห่ี อ้ ไมแ่ พงนะครบั ” กรบอกย้มิ ๆ ~ สดุ แดนรัก #แดนเฟย์ ~

53 “ผมไมซ่ เี รยี สเรอื่ งยห่ี อ้ หรอกครบั ตอนสมยั เรยี น เหลา้ ขาวผสม นำ้� แดงยงั เคยดม่ื มาแลว้ เลยครบั ” สดุ แดนพดู ยมิ้ ๆ เขาเขา้ ใจดวี า่ ทำ� ไม กรถงึ พดู แบบนนั้ เพราะเขามาจากในกรมฯทอ่ี ยใู่ นกรงุ เทพฯ สว่ นใหญ่ ก็มักจะคดิ วา่ เขาคงดม่ื หรือกนิ อะไรแบบพน้ื บ้านของคนทีน่ ่ีไมไ่ ด้ “ดเี ลยครบั งน้ั คนื นเ้ี จอกนั ทปี่ อ้ มตำ� รวจในหมบู่ า้ นกอ่ นนะครบั แลว้ คอ่ ยไปทรี่ า้ นพรอ้ มกนั เจอกนั สกั หกโมงเยน็ กไ็ ด”้ กรนดั แนะเวลา “ไดค้ รับ ขอบคณุ นะครบั ที่ชวน” สุดแดนบอก กอ่ นจะลุกออก มาส่งกรและดนัยทห่ี นา้ ประตอู าคารทำ� งานของอุทยานฯ สุดแดนลาท้ังสองคนและรอให้ทั้งกรและดนัยขึ้นรถขับออกไป เขาจึงกลบั เขา้ มาท่หี อ้ งทำ� งานเหมือนเดมิ พลางคิดวา่ เขาอาจจะแวะ ไปหาเฟยส์ กั หน่อย “เพิ่งแยกจากเขาเม่ือตอนบ่าย ท�ำไมถึงอยากเจออีกแล้ววะกู” สดุ แดนบน่ ตวั เองเลก็ นอ้ ย กอ่ นจะดงึ สตกิ ลบั มา แลว้ นงั่ ทำ� งานตอ่ ทนั ที ~ ยอนิม ~